به گزارش خبرگزاری اخبار آنلایننوا یک قلعه لژیونر رومی در امتداد مرز امپراتوری بود که بخشی از لیمز موزیا را در امتداد دانوب در پامتنیچیت در شمال بلغارستان تشکیل می داد.
در سال 86 پس از میلاد، استان موزیا تقسیم شد و نوا به همراه دوروستوروم یکی از دو پایگاه لژیونر در مرزهای موزیای سفلی شد.
این قلعه برای اولین بار در قرن یکم پس از میلاد ساخته شد و به عنوان پایگاه عملیاتی برای لشکرکشی‌های رومی‌ها علیه قبایل بربر در طول جنگ‌های داکیه تراژان در اوایل قرن دوم میلادی و در طول لشکرکشی‌های بیزانسی موریس در بالکان در قرن‌های 6 تا 7 پس از میلاد بود. . مورد استفاده قرار گرفت.
در طول چند دهه گذشته، این قلعه توسط محققانی از لهستان و بلغارستان با پروژه فعلی پروفسور پیوتر دایچاک از دانشگاه ورشو حفاری شده است.
در حفاری های این فصل، تیم ظرفی از صفحات سرامیکی را پیدا کرد که در زمین فرو رفته بود و ساکنان قلعه از آن به عنوان “یخچال” برای نگهداری مواد غذایی استفاده می کردند.
در داخل ظرف، تیم تکه‌هایی از ظروف سرامیکی و تکه‌های کوچک استخوان پخته شده، به‌علاوه زغال چوب و کاسه‌ای که تیم فکر می‌کند ممکن است وسیله‌ای برای دفع حشرات باشد، پیدا کردند.
در اوایل سال جاری، باستان شناسان در نوا همچنین یک انبار پول متعلق به دوره حمله گوت ها در اواسط قرن سوم پس از میلاد تا آغاز سلطنت کنستانتین کبیر و همچنین لایه های کامل پیدا کردند. ردیف‌هایی از دیوارها و بقایای یک خانه رومی حاوی تاج‌ها، وزنه‌های ماهیگیری و قطعات ظروف سرامیکی نیز یافت شد.
227227