اقامتگاه ماجرا، یک پروژه ارزشمند

جزیره هرمز، با خاک های رنگارنگ و سواحل بکرش، گنجینه ای طبیعی و فرهنگی در قلب خلیج فارس است. اقامتگاه ماجرا، نه فقط یک سرپناه در این جزیره، که روایتی زنده از تعهد، نوآوری و امید است؛ یک داستان الهام بخش از همزیستی انسان و طبیعت، پروژه ای که فراتر از یک سازه، الگویی برای توسعه پایدار و توانمندسازی جامعه محلی به شمار می رود و ارزش آن، در ابعاد گوناگون معماری، پایداری و تأثیرات اجتماعی اش نهفته است.

سفر به جزیره ای که به دلیل خاک های سرخ و مناظر بی بدیلش شهرت دارد، تجربه ای فراموش نشدنی را نوید می دهد. در این میان، سازه ای با گنبدهای رنگی و چشم نواز، در دل این بوم بی همتا، توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند. اقامتگاه ماجرا، نامی که خود تداعی گر ماجراجویی و کشف است، در هرمز خودنمایی می کند. این اقامتگاه، با فلسفه ای عمیق و رویکردی نوآورانه، نه تنها مکانی برای آسایش و اقامت است، بلکه نمادی از احترام به محیط زیست، فرهنگ بومی و توسعه مسئولانه محسوب می شود. در این مقاله، به واکاوی ابعاد مختلف این پروژه ارزشمند خواهیم پرداخت و از معماری خیره کننده تا تأثیرات اجتماعی و زیست محیطی آن سخن خواهیم گفت؛ تا خواننده نه فقط با یک اقامتگاه، بلکه با دستاوردی ملی آشنا شود که مرزهای معمول را در هم شکسته است.

پروژه حضور در هرمز: زمزمه ای برای بیداری جزیره

برای درک کامل اقامتگاه ماجرا، باید آن را در بستر پروژه وسیع تر و با نیت خیر حضور در هرمز مشاهده کرد. این پروژه که از سال ۱۳۹۴ آغاز شده است، فراتر از ساخت و ساز صرف، با هدف ایجاد تغییرات مثبت و پایدار در جزیره هرمز گام برداشته است. فلسفه این طرح، که از آن به عنوان طب سوزنی شهری یاد می شود، بر این مبنا استوار است که با ایجاد نقاط کوچک و مؤثر در بافت شهری و اجتماعی، به تدریج جریانی از تغییر، گفتمان و توانمندسازی را در جزیره رقم بزند. این نقاط، مانند سوزن های طب سوزنی، به نقاط حیاتی جامعه و محیط زیست متصل می شوند تا انرژی را به جریان انداخته و بهبودی کلی را حاصل کنند.

اقامتگاه ماجرا، با کد حضور در هرمز ۰۲، یکی از مهم ترین و شناخته شده ترین این نقاط است. پیش از آن، پروژه هایی نظیر مرکز موقت مشارکت مردمی در یک آب انبار متروک (۱۳۹۵) و مرکز فرهنگی رونگ (۱۳۹۶) و بازسازی خانه تاریخی جری پولاک (۱۳۹۷) نیز به عنوان بخش هایی از این ایده مادر به ثمر نشسته بودند. هدف کلی این پروژه، توانمندسازی مردم بومی، حمایت از توسعه پایدار و ایجاد یک گفتمان فرهنگی جدید در جزیره است. این اقدامات، نه تنها به بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی کمک می کند، بلکه به گردشگران این فرصت را می دهد که در تجربه ای عمیق تر و مسئولانه تر از جزیره مشارکت داشته باشند. مساحت زمینی که اقامتگاه ماجرا در آن واقع شده، حدود ده هزار متر مربع است و در فاز اقامتی اولیه، ظرفیت پذیرش ۸۴ نفر را دارد که خود نشان دهنده مقیاس و اهمیت این سرمایه گذاری است.

معماری گنبدهای ماجرا: رقص خاک و رنگ با طبیعت هرمز

اقامتگاه ماجرا در جزیره هرمز، بیش از آنکه یک بنا باشد، تجسمی از یک تفکر معمارانه عمیق و احترام به بستر است. تماشای گنبدهای رنگی آن، بی اختیار ذهن را به سوی آب انبارهای کهن جزیره و محله های سنتی آن می برد. این معماری، تلاشی آگاهانه برای همزیستی با محیط پیرامون و ادغام در چشم انداز طبیعی و فرهنگی هرمز است.

الهام از روح جزیره: گنبدهایی در دل توپوگرافی

طراحی اقامتگاه ماجرا از هیچ چیز در بستر جزیره غافل نمانده است. معماران، با الهام از خطوط توپوگرافی کوه ها و آب انبارهای بومی (که مردم محلی به آن «برکه» می گویند)، فرم کلی گنبدها و نحوه قرارگیری آن ها را شکل داده اند. این رویکرد، نه تنها به بنا هویتی محلی می بخشد، بلکه از تسلط سازه بر طبیعت جلوگیری کرده و مقیاسی انسانی به آن می بخشد. مجتمع به صورت خرد شده و با فضاهای کوچک گنبدی شکل طراحی شده تا با خانه های کم ارتفاع محلی همخوانی داشته باشد و از ایجاد یک بنای عظیم و بیگانه در منظر جزیره جلوگیری کند. این خرد شدن بنا، حس یک محله کوچک و صمیمی را تداعی می کند، جایی که هر گنبد، خود یک واحد مستقل و در عین حال بخشی از یک کل ارگانیک است.

راز ابرخشت نادر خلیلی، با نوایی محلی

در قلب معماری اقامتگاه ماجرا، تکنولوژی ابرخشت نادر خلیلی جای دارد. این تکنیک، که بر پایه استفاده از کیسه های پر از خاک و ماسه بنا شده، به دلیل پایداری، ارزانی و قابلیت اجرا با نیروی کار بومی، انتخابی هوشمندانه برای این پروژه بوده است. اما در ماجرا، این تکنیک بومی سازی شده است. گنبدها با شعاع بزرگ تر و ارتفاع کمتر ساخته شده اند تا با اقلیم و منظر هرمز همخوانی بیشتری داشته باشند. یکی از نوآوری های کلیدی، استفاده از ماسه لایروبی شده از اسکله هرمز به جای خاک طبیعی ارزشمند جزیره است. این رویکرد نه تنها از تخریب منابع طبیعی جزیره جلوگیری می کند، بلکه به پاکسازی و استفاده بهینه از منابع موجود نیز کمک می کند؛ گویی زمین خود آماس کرده و فضاهای اقامتی را به وجود آورده است. این فرایند، فرصتی برای تربیت و آموزش نیروی کار بومی به استادکاران خاک فراهم آورده است، کسانی که اکنون می توانند با افتخار، گنبدهای آبی رنگ ساخته خود را به نمایش بگذارند.

فلسفه رنگ در ماجرا: تابلویی زنده از خاک هرمز

هرمز، جزیره هزار رنگ، با خاک های معدنی و رنگارنگش شناخته می شود. اقامتگاه ماجرا نیز از این هویت بصری غافل نمانده است. اما به جای استخراج و بهره برداری از خاک های معدنی ارزشمند جزیره که میراثی گرانبها هستند، معماران با ظرافت از رنگ های شیمیایی جذاب، با الهام از پالت رنگی خاک های هرمز و مسیرهای آبرفتی پس از باران، برای رنگ آمیزی گنبدها و فضاهای داخلی استفاده کرده اند. این تصمیم هوشمندانه، نه تنها زیبایی بصری خیره کننده ای به پروژه بخشیده، بلکه تعهد عمیق آن را به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی جزیره به نمایش می گذارد. رنگ های زنده و شاداب، فضایی دلنشین و سرشار از انرژی را برای مهمانان ایجاد می کنند.

افتخارات معماری در صحنه جهانی

ارزش معماری اقامتگاه ماجرا، تنها در زیبایی بصری و بوم گرایی آن خلاصه نمی شود، بلکه این پروژه تحسین محافل بین المللی را نیز برانگیخته است. در سال ۱۳۹۹، اقامتگاه ماجرا موفق به کسب رتبه دوم جایزه معمار در بخش ساختمان های عمومی شد که یکی از معتبرترین جوایز معماری در ایران است. همچنین، در سال ۲۰۲۰، این پروژه جایزه طلایی TIDA (Taipei International Design Award) از کشور تایوان را در بخش طراحی فضاهای عمومی از آن خود کرد. این افتخارات بین المللی، مهر تأییدی بر نوآوری، پایداری و کیفیت طراحی این مجموعه است و آن را به عنوان یک الگوی موفق در معماری معاصر ایران و جهان معرفی می کند.

حفاظت از کالبد طبیعت: پایداری در ساختار

پایداری در اقامتگاه ماجرا، تنها یک شعار نیست، بلکه در تار و پود طراحی و اجرای آن تنیده شده است. تراکم ساخت پایین ۴۱ درصدی، نشان دهنده احترام به زمین و حفظ حداکثری فضاهای باز است. ۵۹ درصد از زمین پروژه به فضاهای باز اختصاص یافته که ۲۲ درصد آن شامل فضای سبز است. این رویکرد، به حفظ اکوسیستم محلی کمک می کند. علاوه بر این، پروژه بدون هیچ گونه حصارکشی و با ایجاد فضایی یکپارچه با طبیعت اطراف طراحی شده است. مسیرهای دسترسی به ساحل نیز برای عموم مردم حفظ شده اند، تا این اقامتگاه، نه مرزی بین انسان و طبیعت، بلکه پلی برای اتصال و همزیستی باشد. این جزئیات، اقامتگاه ماجرا را به نمادی از توسعه پایدار و مسئولیت پذیری زیست محیطی تبدیل کرده است.

اقامتگاه ماجرا، با معماری بومی گرا و پایدار خود، نه تنها یک جاذبه گردشگری است، بلکه الگویی برای احترام به طبیعت و توانمندسازی جامعه محلی در مواجهه با چالش های توسعه به شمار می رود.

ماجرا، نهضتی برای توانمندسازی مردم هرمز

ورای گنبدهای رنگی و معماری چشم نواز، اقامتگاه ماجرا یک حرکت اجتماعی عمیق و یک نهضت توانمندسازی برای مردم جزیره هرمز است. این پروژه ثابت کرده که توسعه می تواند از درون جامعه و با دستان خود مردم جوانه بزند و به بار بنشیند، بدون اینکه هویت و فرهنگ بومی را قربانی کند.

اشتغال زایی و چرخش چرخ زندگی

یکی از درخشان ترین ابعاد اقامتگاه ماجرا، نقش بی بدیل آن در اشتغال زایی محلی است. در تمام مراحل ساخت این پروژه، که حدود ۳۸,۰۰۰ نفر-روز کارگر را شامل می شد، بخش عمده ای از نیروی کار از میان مردم بومی هرمز انتخاب شدند. این روند در فاز بهره برداری نیز ادامه یافته و حدود ۵۰ فرصت شغلی مستقیم برای اهالی جزیره ایجاد شده است؛ از مدیر داخلی و نگهبان ها گرفته تا راهنماهای گردشگری، خانه دارها، کارکنان آشپزخانه و لاندری، و تکنسین های تأسیسات. این فرصت های شغلی، نه تنها به بهبود معیشت خانواده های هرمزی کمک می کند، بلکه باعث چرخش مالی و تزریق نقدینگی به اقتصاد محلی می شود. با این رویکرد، مسئولین پروژه به یکی از مهم ترین اهداف خود یعنی اشتغال زایی و رشد اقتصادی جزیره دست یافته اند.

بازآفرینی استادکار خاک: از کارگر ساده تا متخصص

پروژه ماجرا تنها به ایجاد شغل اکتفا نکرده، بلکه به آموزش و توانمندسازی نیروی کار محلی نیز اهتمام ورزیده است. کارگران ساده بومی، با یادگیری تکنیک ابرخشت و سایر مهارت های ساختمانی، به استادکاران خاک و متخصصین حوزه خود تبدیل شده اند. افرادی مانند اسد گدری، که حالا با افتخار از گنبد آبی ساخته خودش صحبت می کند و مهارت های جدید را در خانه اش به کار می گیرد. این رویکرد، نه تنها مهارت های فنی و حرفه ای افراد را ارتقا می دهد، بلکه اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی را در میان مردم محلی تقویت می کند. آن ها دیگر صرفاً کارگر نیستند، بلکه سازندگان و خالقان آینده خود و جزیره شان به شمار می روند.

حلقه اتصال برد-برد: همزیستی بومیان و گردشگران

پروژه حضور در هرمز و به تبع آن اقامتگاه ماجرا، تلاشی آگاهانه برای کمرنگ کردن گفتمان سرحدی (غریبه) بین بومیان و بازدیدکنندگان است. با ایجاد فرصت های مشارکت و اشتغال برای مردم محلی، و همچنین طراحی فضاهای عمومی در اقامتگاه (مانند رستوران و کافه) که برای عموم مردم جزیره قابل دسترسی است، رابطه ای افقی و برد-برد شکل می گیرد. بومیان، نه فقط به عنوان میزبان، بلکه به عنوان شریک و بهره بردار اصلی از پروژه، حس مالکیت و مسئولیت پذیری بیشتری پیدا می کنند. این تعاملات، زمینه را برای درک متقابل فرهنگی، احترام به آداب و رسوم محلی و تجربه اصیل تر برای گردشگران فراهم می کند و به توسعه گردشگری فرهنگی و مسئولانه در جزیره کمک شایانی می نماید.

جذب گردشگر آگاه: کمک به اقتصاد پایدار جزیره

هرمز، در سال های اخیر، عمدتاً مقصد گردشگران با کوله پشتی بوده است که اگرچه آسیب کمتری به محیط زیست می رسانند، اما هزینه کمتری نیز در جزیره صرف می کنند. اقامتگاه ماجرا با ارائه امکانات استاندارد و تجربه ای متفاوت، به جذب طیف وسیع تری از گردشگران، به ویژه طبقه متوسط جامعه، کمک می کند. این گردشگران، با صرف هزینه بیشتر برای اقامت، غذا و خدمات محلی، به رشد اقتصادی پایدار جزیره یاری می رسانند. هدف، افزایش تولید ناخالص داخلی در جزیره و ارتقاء سطح رفاه مردم از طریق توانمندسازی و دادن قدرت انتخاب به آن هاست. این مدل، الگویی کارآمد برای تبدیل طبقه محروم به طبقه متوسط از طریق گردشگری مسئولانه و حفظ منابع طبیعی است.

تجربه ای ناب در دل ماجرا: امکانات و تسهیلات

اقامتگاه ماجرا، فراتر از یک سازه، مجموعه ای از تجربیات را به مهمانان خود ارائه می دهد. امکانات این مجموعه با رویکردی متفکرانه و در هماهنگی کامل با فلسفه پایداری و بوم گرایی طراحی شده اند تا اقامتی آسوده، الهام بخش و مسئولانه را برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورند.

سوئیت ها: خلوتگاهی آرام با طراحی مینیمال

این اقامتگاه شامل ۱۷ سوئیت اقامتی است که با طراحی خاص و جذاب خود، فضایی مینیمال و آرامش بخش را برای مهمانان فراهم می کنند. هر سوئیت ظرفیت محدودی دارد و مجموعاً اقامتگاه می تواند پذیرای ۸۴ نفر باشد. در طراحی داخلی، بر سادگی و کارایی تأکید شده تا آرامش و راحتی مهمانان در اولویت قرار گیرد. سوئیت ها مجهز به امکانات رفاهی استاندارد نظیر تختخواب راحت، مبلمان ساده، میز و صندلی و سیستم تهویه مطبوع (اسپلیت) هستند. نکته قابل توجه در طراحی سرویس های بهداشتی، عدم تعبیه وان است؛ این تصمیم با هدف صرفه جویی در مصرف آب و همگامی با چالش های زیست محیطی جزیره اتخاذ شده است. این تجربه اقامتی، به مهمانان فرصت می دهد تا در محیطی ساده و در عین حال دلنشین، به دور از تجملات و با احترام به طبیعت، لحظاتی آرام را سپری کنند.

رستوران و کافه: طعم فرهنگ و دریا

قلب تپنده هر اقامتگاهی، فضاهای عمومی آن است که فرصت تعامل و تجربه را فراهم می کند. رستوران و کافه اقامتگاه ماجرا، مکانی دلپذیر برای تجربه طعم های محلی و دریایی جزیره است. در این رستوران، انواع غذاهای تازه و محلی، با تاکید بر محصولات دریایی، در فضایی ساده و صمیمی سرو می شوند. این فضا نه تنها برای مهمانان مقیم اقامتگاه، بلکه برای عموم مردم و بازدیدکنندگان جزیره نیز قابل دسترسی است. این سیاست، به تقویت تعاملات بین بومیان و گردشگران کمک می کند و فرصتی برای آشنایی با فرهنگ غذایی غنی منطقه فراهم می آورد. صرف یک وعده غذایی لذیذ در این محیط، می تواند بخشی جدایی ناپذیر از تجربه سفر به هرمز باشد.

فضاهای آبی: خنکایی در قلب کویر

در اقلیمی گرم و خشک مانند هرمز، وجود فضاهای آبی می تواند حس طراوت و خنکایی را به ارمغان آورد. اقامتگاه ماجرا، استخرهای کوچکی با حجم ۵ متر مکعب را با رویکرد صرفه جویی در مصرف آب طراحی کرده است. این استخرها، نه تنها برای استفاده مهمانان هستند، بلکه در کنار آن ها، فضاهای آفتاب گیر محصور نیز برای بانوان در نظر گرفته شده است. این توجه به نیازهای فرهنگی و اجتماعی، نشان دهنده رویکرد جامع نگر پروژه است. فضاهای آبی، با طراحی زیبا و کارآمد، لحظات آرامش بخشی را در دل طبیعت جزیره برای مهمانان خلق می کنند.

خدمات مکمل: آسایش در بستر سادگی

برای تکمیل تجربه اقامتی، اقامتگاه ماجرا خدمات تکمیلی نیز ارائه می دهد. پارکینگ غیرمسقف برای مهمانانی که با وسیله نقلیه خود به جزیره سفر می کنند، در نظر گرفته شده است. همچنین، بخش لاندری (خشکشویی) با رویکردی نوآورانه و با همکاری جامعه محلی در بافت شهری جزیره پیش بینی شده است. این تصمیم، نه تنها به کاهش مصرف انرژی در سایت اصلی اقامتگاه کمک می کند، بلکه فرصت های شغلی بیشتری را برای مردم محلی ایجاد کرده و به اقتصاد خرد جزیره رونق می بخشد. این جزئیات، در کنار هم، تجربه ای جامع و متفاوت را در اقامتگاه ماجرا شکل می دهند، جایی که آسایش با پایداری در آمیخته است.

پایداری در عمل: مدیریت هوشمندانه منابع در اقامتگاه ماجرا

پایداری زیست محیطی در اقامتگاه ماجرا، صرفاً به انتخاب مصالح بومی و معماری هماهنگ با طبیعت محدود نمی شود؛ بلکه در جزئی ترین ابعاد عملیاتی و مدیریت منابع نیز تجلی می یابد. این رویکرد هوشمندانه، اقامتگاه را به الگویی عملی برای توسعه پایدار در مناطق حساس زیست محیطی تبدیل کرده است.

آب: هر قطره، حیاتی دوباره

در جزیره ای با منابع آب محدود، مدیریت هوشمندانه آب از اهمیت حیاتی برخوردار است. اقامتگاه ماجرا در این زمینه پیشگام است. برای آبیاری فضای سبز، از سیستم آبیاری قطره ای استفاده می شود که مصرف آب را به حداقل می رساند. اما فراتر از آن، این سیستم از دو منبع آب غیرمتعارف تغذیه می شود: اول، فاضلاب تصفیه شده پروژه. با نصب پکیج تصفیه فاضلاب با مکانیزم ازن زنی و ظرفیت ۲۰ متر مکعب در روز، فاضلاب های تولیدی به آبی مناسب برای آبیاری تبدیل می شوند. دوم، آب میعان دستگاه های تهویه مطبوع نیز جمع آوری و به چرخه آبیاری بازگردانده می شود. این تمهیدات، میزان مصرف آب در اقامتگاه را به حدود ۳۰۰ لیتر به ازای هر اتاق در روز کاهش داده است که ۱۰۰ لیتر آن از تصفیه فاضلاب تامین می شود، در حالی که میانگین مصرف در هتل ها بسیار بالاتر است. همچنین عدم تعبیه وان در سوئیت ها نیز با همین هدف صورت گرفته است.

پسماند: از دور ریز تا گنجینه

مدیریت پسماند، بخش دیگری از تعهد اقامتگاه ماجرا به پایداری است. آشپزخانه رستوران، مجهز به یک دستگاه چربی گیر با ظرفیت ۸ متر مکعب است که از ورود چربی ها به سیستم فاضلاب و آلودگی محیط زیست جلوگیری می کند. همچنین، یک دستگاه کمپوستر با ظرفیت ۵۰ کیلوگرم در روز برای تبدیل پسماندهای تر آشپزخانه به کود طبیعی در نظر گرفته شده است. این کود، سپس در فضای سبز اقامتگاه مورد استفاده قرار می گیرد و به این ترتیب، چرخه تولید و مصرف در داخل مجموعه تا حد امکان بسته می شود. این اقدامات، میزان زباله های تولیدی را کاهش داده و به حفظ سلامت خاک جزیره کمک می کند.

انرژی: هوشمندی در مصرف

کاهش مصرف انرژی، یکی دیگر از اهداف کلیدی در طراحی اقامتگاه ماجرا بوده است. انتخاب مصالح با اینرسی حرارتی بالا (مانند ابرخشت) برای ساخت گنبدها، به طور طبیعی نیاز به سیستم های تهویه مطبوع را کاهش می دهد. این مصالح، گرما را در طول روز جذب کرده و به آرامی در شب آزاد می کنند، و بالعکس، به حفظ دمای مطلوب در فضای داخلی کمک می کنند. طراحی اولیه پروژه بر اساس تولید برق توسط ژنراتور در سایت صورت پذیرفت، با این حال در نهایت به زیرساخت های موجود متصل گردید. ضخامت دیوارها و مقاومت حرارتی بالای آن ها، موجب صرفه جویی قابل توجهی در مصرف انرژی برای کنترل اقلیمی فضاهای داخلی می شود.

فضای سبز: نفس کشیدن با بومیان

در محوطه اقامتگاه ماجرا، فضای سبزی طراحی شده است که نه تنها زیبایی بصری دارد، بلکه به حفظ تنوع زیستی منطقه نیز کمک می کند. ۵۱۲ نهال از گونه های بومی منطقه مانند انبه، مشعل، گارم زنگی، کنار و یاس درختی کاشته شده اند و از استفاده از گونه های مهاجم اکیداً خودداری شده است. همچنین، بوته هایی مانند حنا، خرزهره و گل کاغذی برای تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش آن کاشته شده اند. برای جلوگیری از فرسایش خاک در بخش ساحلی، سیل بند خاکی نیز احداث شده است. این رویکرد، به حفظ هویت گیاهی جزیره و ایجاد یک اکوسیستم پایدار کمک می کند.

حفاظت از حیات وحش: ماجرا و آهوان هرمز

اقامتگاه ماجرا، حتی در طراحی خود، به حیات وحش جزیره نیز توجه ویژه داشته است. در محوطه و حوزه های پیرامونی، آبشخورهایی برای جبیرهای (نوعی آهوی بومی) منطقه در نظر گرفته شده است. این ابتکار، نه تنها به تامین آب برای این حیوانات کمک می کند، بلکه به دلیل بافت طبیعی مجموعه و وجود منابع آب و غذا، حضور پرندگان و حیات وحش بومی در این محدوده به شکل چشمگیری افزایش یافته است. این تعامل مثبت با حیات وحش، اقامتگاه ماجرا را به نمادی از همزیستی مسالمت آمیز انسان و طبیعت تبدیل کرده و تجربه بازدیدکنندگان را نیز غنی تر می سازد.

هر گنبد، هر قطره آب تصفیه شده و هر نهال کاشته شده در اقامتگاه ماجرا، داستانی از تعهد به پایداری و مسئولیت پذیری در برابر طبیعت و جامعه را روایت می کند.

روح آفرینش: از ایده تا واقعیت در ماجرا

پروژه های بزرگ و تأثیرگذار، همیشه پشت خود روایتی از دغدغه ها، بینش ها و تلاش های بی وقفه افراد و گروه هایی دارند که فراتر از منافع مادی به افق های روشن تری می اندیشند. اقامتگاه ماجرا نیز از این قاعده مستثنی نیست و روح این پروژه را باید در دستان و ذهن کسانی جستجو کرد که از ایده تا واقعیت، آن را همراهی کرده اند.

مالک و کارفرما: تعهد بخش خصوصی به فرهنگ

در پشت پرده اقامتگاه ماجرا، نام هایی چون آقایان علی رضوانی به عنوان مالک و احسان رسول اف به عنوان کارفرما می درخشند. نکته قابل توجه و الهام بخش این است که این پروژه ارزشمند توسط بخش خصوصی فعال در حوزه فرهنگ و بدون استفاده از تسهیلات و وام های دولتی یا بانکی ساخته شده است. این رویکرد، نشان دهنده یک دغدغه واقعی و عمیق فرهنگی و اجتماعی است که فراتر از محاسبات صرفاً اقتصادی به دنبال خلق ارزش های پایدار و ماندگار برای جزیره و مردمانش است. این سرمایه گذاری خصوصی، به نوعی پیامی قوی برای جامعه و دولت است که می توان با اتکا به منابع داخلی و اراده جمعی، پروژه هایی با ابعاد ملی و تأثیرگذار را به سرانجام رساند.

شرکت مشاور: طراحان و بناکنندگان زاو

اجرای چنین پروژه پیچیده ای، نیازمند تخصص و دیدگاه معماری قوی است. شرکت مشاور طراحان و بناکنندگان زاو مسئولیت طراحی و نظارت بر ساخت این اقامتگاه را بر عهده داشته است. تیم معماران مسئول شامل محمدرضا قدوسی، فاطمه رضایی فخر آستانه، گلناز بهرامی و سروش مجیدی، با رویکردی خلاقانه و پایدار، توانسته اند این ایده را به واقعیت تبدیل کنند. از طراحی سازه و منظر تا جزئیات داخلی و مدیریت منابع، هر بخش با دقت و تخصص بالا برنامه ریزی و اجرا شده است. این همکاری میان سرمایه گذاران دغدغه مند و تیم معماری متخصص، نمونه ای موفق از هم افزایی برای خلق یک اثر برجسته است.

دغدغه فرهنگی و اجتماعی پشت پرده پروژه

فلسفه وجودی اقامتگاه ماجرا، از دغدغه های عمیق فرهنگی و اجتماعی سرچشمه می گیرد. این پروژه بخشی از ایده بزرگ تر حضور در هرمز است که هدفش از ابتدا، توانمندسازی مردم بومی، ایجاد گفتمان فرهنگی و توسعه پایدار بوده است. این اقامتگاه، فقط یک بنای زیبا نیست، بلکه یک ابزار برای تحقق اهداف بزرگ تر است: تبدیل نیروی کار ساده به استادکار، ایجاد فرصت های شغلی پایدار، ترویج فرهنگ حفظ محیط زیست و ایجاد یک مدل گردشگری مسئولانه که به جای بهره کشی از منابع، به غنای جزیره و مردمانش بیفزاید. این دغدغه، اقامتگاه ماجرا را از سایر پروژه های مشابه متمایز کرده و به آن عمق و معنای بیشتری بخشیده است.

سخن پایانی: ماجرا، الهامی برای آینده ای سبز و انسانی

اقامتگاه ماجرا در جزیره هرمز، نه فقط یک سازه چشم نواز با گنبدهای رنگی، بلکه تبلور یک دیدگاه جامع و مسئولانه نسبت به توسعه است. این پروژه، که ریشه در فلسفه عمیق حضور در هرمز دارد، با پیوند معماری نوآورانه، پایداری زیست محیطی و توانمندسازی جامعه محلی، توانسته است ارزش های بی بدیلی را خلق کند.

آنچه اقامتگاه ماجرا را به یک پروژه ارزشمند تبدیل می کند، تنها در معماری هوشمندانه آن با استفاده از تکنیک ابرخشت، الهام از بستر طبیعی و فرهنگی جزیره، یا افتخارات بین المللی اش نیست. بلکه در روح زندگی بخشی است که به جامعه محلی دمیده، در فرصت های شغلی و آموزشی که برای مردم بومی فراهم آورده، و در الگویی از گردشگری مسئولانه که ارائه می دهد تا منافع اقتصادی با حفظ محیط زیست و احترام به فرهنگ محلی همراه شود. هر گوشه از این اقامتگاه، داستانی از تعهد به آینده ای سبز و انسانی را روایت می کند، جایی که انسان و طبیعت در هماهنگی کامل با یکدیگر زندگی می کنند.

اقامتگاه ماجرا، الگویی عملی و الهام بخش برای توسعه پایدار، اشتغال زایی و حفظ هویت بومی در سراسر کشور است. این پروژه نشان می دهد که چگونه می توان با دیدگاهی فراتر از سودآوری صرف، به خلق ارزش های ماندگار برای نسل های آینده پرداخت. دعوت می شود تا بازدیدکنندگان و تمامی علاقه مندان، با تجربه مستقیم این اقامتگاه، نه تنها زیبایی های آن را از نزدیک ببینند، بلکه به بخشی از این روایت بزرگ تبدیل شوند و از چنین رویکردهایی در گردشگری و توسعه حمایت کنند. ماجرا، بیش از یک اقامتگاه، یک امید است؛ امیدی برای آینده ای بهتر، پایدارتر و انسانی تر در سرزمینمان.