تحریم ارزهای دیجیتال توسط امریکا

تحریم های ایالات متحده علیه ارزهای دیجیتال، به ویژه برای کاربران ایرانی، نگرانی هایی را در مورد دسترسی به دارایی ها و مسدود شدن کیف پول ها به وجود آورده است. این تحریم ها عمدتاً واسطه های متمرکز را هدف قرار می دهند، اما پیامدهای گسترده ای دارند و همواره بر چگونگی تعامل سرمایه گذاران با این فضای مالی تأثیر می گذارند.

در سال های اخیر، موجی از علاقه به ارزهای دیجیتال بسیاری از سرمایه گذاران را در سراسر جهان و به ویژه در ایران به خود جذب کرده است. در کشوری که سال ها با محدودیت های شدید در سیستم مالی سنتی دست و پنجه نرم می کند، رمزارزها به دریچه ای نو برای حفظ ارزش دارایی و انجام تراکنش های بین المللی تبدیل شده اند. با این حال، سایه سنگین تحریم های ایالات متحده آمریکا بر این فضای نوظهور نیز افتاده است، پرسش هایی اساسی را در ذهن کاربران پدید آورده است. آیا واقعاً این ماهیت غیرمتمرکز می تواند از چالش های تحریم ها مصون بماند؟ این مقاله به بررسی عمیق ابعاد و پیامدهای این تحریم ها می پردازد و راهکارهایی را برای کاربران ایرانی ارائه می دهد تا در این شرایط، دارایی های دیجیتال خود را حفظ و مدیریت کنند.

درک ریشه های تحریم های رمزارزی آمریکا: چرا و چه نهادهایی؟

تمرکز ایالات متحده بر ارزهای دیجیتال، ریشه های عمیقی در نگرانی های اقتصادی و امنیتی دارد. دولت آمریکا به خوبی دریافته است که فناوری بلاک چین و رمزارزها، با وجود مزایای بی نظیرشان، می توانند به ابزارهایی برای دور زدن قوانین مالی و تحریم ها تبدیل شوند. همین امر موجب شده است تا برنامه ای جامع برای نظارت و کنترل این فضا تدوین شود.

دلایل اصلی آمریکا برای تمرکز بر رمزارزها

یکی از مهم ترین دلایل، مبارزه با پولشویی (AML) و تامین مالی تروریسم (CFT) است. ماهیت نسبتاً گمنام و مرزنشناسی تراکنش های رمزارزی، این امکان را برای فعالیت های غیرقانونی فراهم می کند که از دید نهادهای نظارتی پنهان بمانند. دولت آمریکا تلاش می کند تا با وضع قوانین و رهنمودها، این شکاف های احتمالی را پر کند.

دلیل دیگر، جلوگیری از دور زدن تحریم های موجود است. کشورها و نهادهای تحت تحریم، به دنبال راه های جایگزین برای مبادلات مالی سنتی هستند و ارزهای دیجیتال می توانند گزینه ای جذاب برای این منظور باشند. محدودیت های اعمال شده بر بخش های نفت و بانکداری، این کشورها را به سمت استفاده از رمزارزها سوق داده است. از همین رو، آمریکا می کوشد تا با رصد و مسدود کردن این مسیرها، اثربخشی تحریم های خود را حفظ کند.

نگرانی های مربوط به امنیت ملی و کنترل جریان های مالی بین المللی نیز در این زمینه نقش کلیدی ایفا می کنند. ایالات متحده به عنوان قدرتمندترین اقتصاد جهان، همواره به دنبال حفظ کنترل بر نظام مالی جهانی است. ظهور رمزارزها، چالشی برای این کنترل به شمار می رود و از این رو، تلاش برای وضع مقررات و نظارت بر آن، یک حرکت استراتژیک محسوب می شود.

نهادهای کلیدی ایالات متحده و نقش آن ها

چندین نهاد در ایالات متحده وظیفه سیاست گذاری، نظارت و اجرای تحریم ها در حوزه ارزهای دیجیتال را بر عهده دارند:

• وزارت خزانه داری آمریکا (U.S. Department of the Treasury): این وزارتخانه نقش اصلی را در سیاست گذاری های مالی و اقتصادی ایفا می کند و دستورالعمل های کلی در مورد تحریم ها را صادر می نماید.
• اداره کنترل دارایی های خارجی (OFAC): شاخه اجرایی وزارت خزانه داری است که مسئولیت اصلی اجرای تحریم ها را بر عهده دارد. OFAC لیست نهادها و افراد تحریم شده را منتشر می کند و به شرکت ها در مورد نحوه رعایت تحریم ها رهنمود می دهد. جریمه ها و مسدودسازی دارایی ها نیز تحت نظارت این اداره صورت می گیرد.
• شبکه اجرای جرایم مالی (FinCEN): این نهاد زیرمجموعه وزارت خزانه داری، وظیفه رصد فعالیت های مالی مشکوک، به ویژه در فضای رمزارز، را بر عهده دارد. FinCEN با جمع آوری و تحلیل داده ها، به شناسایی و جلوگیری از پولشویی و تامین مالی تروریسم کمک می کند.

اقدامات و محدودیت های عملی آمریکا در حوزه ارزهای دیجیتال

ایالات متحده برای اعمال نفوذ خود در فضای رمزارز، از ابزارها و روش های مختلفی استفاده می کند. این اقدامات به طور مستقیم بر نحوه فعالیت شرکت ها و صرافی های بین المللی تاثیر می گذارد و در نهایت، دسترسی کاربران از کشورهای تحت تحریم را محدود می سازد.

رهنمودها و هشدارها به شرکت ها و صرافی های بین المللی

وزارت خزانه داری و OFAC به طور منظم رهنمودهایی را برای شرکت های فعال در حوزه ارزهای دیجیتال منتشر می کنند. این رهنمودها شامل الزام به رعایت پروتکل های شناسایی مشتری (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML) است. شرکت ها موظف هستند هویت کاربران خود را احراز کرده و تراکنش های مشکوک را گزارش دهند. این موضوع برای بسیاری از صرافی های بزرگ بین المللی، که در گذشته بدون سخت گیری فعالیت می کردند، چالش های جدی ایجاد کرده است.

فشار برای اعمال محدودیت های جغرافیایی (Geo-blocking) و مسدود کردن دسترسی کاربران از کشورهای تحت تحریم، یکی دیگر از ابزارهای مهم است. صرافی ها و پلتفرم های رمزارزی با استفاده از ابزارهای ردیابی موقعیت مکانی (مانند IP Address)، سعی می کنند تا از ارائه خدمات به کاربران مناطق تحریم شده جلوگیری کنند. علاوه بر این، ضرورت ردیابی و گزارش دهی تراکنش های مشکوک روی بلاک چین (On-chain analysis) به شرکت های تحلیل داده بلاک چین نیز فشار آورده است تا همکاری بیشتری با نهادهای دولتی داشته باشند.

نمونه های بارز جریمه و مسدودسازی

تجربه نشان داده است که آمریکا در اجرای این تحریم ها جدی است و در صورت تخطی، شرکت ها را به شدت جریمه می کند. مواردی از جریمه شرکت هایی مانند BitPay و BitGo به دلیل نقض تحریم ها، از نمونه های بارز این فشارها هستند. BitPay در سال ۲۰۱۹ به دلیل پردازش تراکنش هایی از کشورهای تحت تحریم، از جمله ایران و کوبا، مبلغ ۵۰۷,۰۰۰ دلار جریمه شد. همچنین BitGo، یک شرکت ارائه دهنده خدمات کیف پول و امنیت رمزارز، در سال ۲۰۲۰ به دلیل عدم مسدودسازی دسترسی کاربران از مناطق تحریم شده، مبلغ ۹۹,۰۰۰ دلار جریمه پرداخت کرد.

محدودیت های رسمی و غیررسمی اعمال شده توسط صرافی های بزرگ جهانی مانند بایننس و بیترکس بر کاربران ایرانی، تجربه ای تلخ برای بسیاری از هم وطنان بوده است. این صرافی ها، برای جلوگیری از جریمه های سنگین و حفظ فعالیت های بین المللی خود، مجبور به قطع خدمات به کاربران ایرانی شده اند. این موضوع باعث شده تا کاربران به دنبال راه های جایگزین برای دسترسی به بازار جهانی رمزارز باشند.

این اقدامات نشان می دهد که آمریکا به شدت به دنبال کنترل جریان های مالی رمزارزی است و هر پلتفرم یا نهادی که در این راستا همکاری نکند، با تبعات سنگین مواجه خواهد شد. این مسئله، خطر تحریم تتر (USDT) توسط دولت آمریکا را نیز برجسته می سازد. اظهارات برخی مقامات آمریکایی و منافع ذی نفعان در این زمینه، نگرانی هایی را در مورد آینده این استیبل کوین پرکاربرد به وجود آورده است. این موضوع به خصوص پس از اظهارات هاوارد لوتنیک، یکی از اعضای تیم انتقال ترامپ که از تتر حمایت کرده و دارایی های آن را مدیریت می کند، مورد توجه قرار گرفته است.

مقامات وزارت خزانه داری ماه هاست که در مورد تحریم احتمالی تتر به دلیل تسهیل فعالیت های مالی غیرقانونی، از جمله برای کارتل های مواد مخدر مکزیک و گروه های تروریستی، بحث می کنند. اگرچه تحقیقات خزانه داری پیش از ارتباط لوتنیک با کمپین ترامپ آغاز شده است، اما این بحث ها نشان دهنده جدیت دولت آمریکا در مقابله با هرگونه ابزار دور زدن تحریم ها، حتی اگر یک استیبل کوین محبوب باشد، است. این امر بار دیگر نیاز به هوشیاری و تحقیق شخصی برای کاربران ایرانی را یادآور می شود.

تحریم کیف پول و دارایی های دیجیتال ایرانی ها: واقعیت یا شایعه؟

یکی از بزرگ ترین نگرانی های کاربران ایرانی، مسدود شدن مستقیم کیف پول های شخصی و از دست رفتن دارایی های دیجیتالشان است. درک تفاوت میان انواع کیف پول ها و نحوه عملکرد تحریم ها در این زمینه، برای کاهش اضطراب و اتخاذ تصمیمات آگاهانه، حیاتی است.

تفکیک کلیدی: کیف پول های شخصی در مقابل صرافی ها (Custodial vs. Non-Custodial)

نکته ای که بسیاری از کاربران از آن غافل هستند، تفاوت میان کیف پول های حضانتی (Custodial) و غیرحضانتی (Non-Custodial) است. این تمایز در مواجهه با تحریم ها، تعیین کننده سرنوشت دارایی های شما خواهد بود.

• کیف پول های حضانتی (Custodial Wallets): این نوع کیف پول ها، عمدتاً در صرافی ها و پلتفرم های متمرکز ارائه می شوند. در واقع، شما کلید خصوصی دارایی های خود را در اختیار ندارید و صرافی یا پلتفرم، کنترل کامل بر وجوه شما را بر عهده دارد. این موضوع، دست صرافی را برای مسدود کردن یا محدود کردن دسترسی شما باز می گذارد.
• کیف پول های غیرحضانتی (Non-Custodial Wallets): در این کیف پول ها (مانند کیف پول های سخت افزاری یا نرم افزاری معتبر که کلید خصوصی را در اختیار خودتان قرار می دهند)، شما کنترل کامل و انحصاری بر کلیدهای خصوصی خود را دارید. این یعنی تا زمانی که کلیدهای خصوصی شما امن باشند و آن ها را به هیچ واسطه ای واگذار نکرده باشید، هیچ کس، حتی دولت ها، نمی توانند مستقیماً رمزارزهای شما را مسدود کنند.

دلیل اصلی دشواری مسدود کردن مستقیم کیف پول های شخصی (غیرحضانتی) در ماهیت غیرمتمرکز بلاک چین نهفته است. بلاک چین یک دفتر کل عمومی و غیرقابل تغییر است که توسط هزاران گره در سراسر جهان نگهداری می شود. دارایی های شما روی این دفتر کل ثبت شده اند و فقط با استفاده از کلید خصوصی مربوط به آدرس شما قابل جابجایی هستند. هیچ نهاد متمرکزی قادر به حذف یا مسدود کردن این ورودی ها نیست، مگر اینکه کلید خصوصی شما را در اختیار بگیرد. از همین رو، هدف اصلی تحریم ها، صرافی ها، پلتفرم ها و واسطه های متمرکز هستند که نقطه ورود و خروج کاربران به فضای بلاک چین محسوب می شوند.

پیامدهای عملی برای کاربران ایرانی

با وجود اینکه کیف پول های غیرحضانتی از مسدود شدن مستقیم مصون هستند، اما تحریم ها پیامدهای عملی جدی برای کاربران ایرانی به دنبال دارند:

• دشواری در واریز و برداشت از صرافی های بین المللی: حتی اگر دارایی های شما در کیف پول شخصی تان امن باشند، برای خرید و فروش یا تبدیل آن ها به پول فیات، نیاز به استفاده از صرافی ها دارید. تحریم ها، دسترسی به صرافی های بین المللی را به شدت دشوار یا غیرممکن ساخته اند.
• افزایش نیاز به استفاده از صرافی های داخلی و ریسک ها و محدودیت های آن ها: کاربران ناچار به استفاده از پلتفرم های داخلی می شوند که ممکن است با چالش هایی نظیر کارمزدهای بالاتر، حجم معاملات پایین تر، محدودیت های نقدشوندگی و در برخی موارد، نگرانی های امنیتی یا نظارتی مواجه باشند.
• عدم قطعیت در وضعیت دارایی ها در صرافی های خارجی که در گذشته به کاربران ایرانی خدمات داده اند: حتی اگر یک صرافی بین المللی در گذشته به شما خدمات داده باشد، در صورت تغییر سیاست های تحریمی یا افزایش فشارها، ممکن است دارایی های موجود در حساب های حضانتی را مسدود یا محدود کند. این تجربه ای است که بسیاری از کاربران در طول سالیان متمادی با آن مواجه شده اند.

این مسائل نشان می دهد که هرچند اصل دارایی در بلاک چین امن است، اما دسترسی و استفاده از آن، تحت تاثیر مستقیم تحریم ها قرار می گیرد.

توصیه مهم

با توجه به ریسک های موجود، یک توصیه حیاتی برای تمامی کاربران ایرانی این است که: دارایی های دیجیتال خود را از صرافی های متمرکز، به کیف پول های شخصی و امن (مانند کیف پول های سخت افزاری یا نرم افزاری معتبر و غیرحضانتی) منتقل کنند. این اقدام، کنترل کامل بر دارایی ها را به خود کاربر بازمی گرداند و آن ها را از خطر مسدود شدن توسط واسطه های تحت فشار تحریم، در امان نگه می دارد. اگرچه این کار پیچیدگی های خاص خود را دارد، اما تضمین کننده امنیت بلندمدت دارایی های دیجیتال شما خواهد بود.

واکنش های ایران و راهکارهای احتمالی برای دور زدن تحریم ها

در مواجهه با تحریم های رمزارزی، ایران نیز بیکار ننشسته و به دنبال راهکارهایی برای مدیریت و کاهش اثرات آن است. این واکنش ها هم در سطح حاکمیتی و هم در سطح فردی کاربران قابل مشاهده است.

وضعیت رمزارز در ایران

با وجود تمام چالش ها، اقبال به ارزهای دیجیتال در ایران چشمگیر بوده است. آمارهای غیررسمی نشان می دهند که میلیون ها ایرانی به طور مستقیم یا غیرمستقیم در بازار رمزارز سرمایه گذاری کرده اند. این حجم از علاقه، ناشی از چندین عامل است؛ از جمله تورم بالا، بی ثباتی اقتصادی، و دشواری دسترسی به بازارهای مالی جهانی. رمزارزها به عنوان یک پناهگاه امن برای حفظ ارزش پول و ابزاری برای انتقال سرمایه، مورد توجه قرار گرفته اند.

تلاش های دولت ایران

دولت ایران نیز به پتانسیل بلاک چین و رمزارزها به عنوان ابزاری برای مقابله با تحریم ها و کاهش وابستگی پی برده است. تلاش هایی در راستای راه اندازی ارز دیجیتال ملی (CBDC) در دستور کار قرار گرفته است. هدف از این ارز دیجیتال، ایجاد یک سیستم مالی مستقل، کاهش وابستگی به دلار و سایر ارزهای فیات، و تسهیل مبادلات تجاری با کشورهای همسو است که تحت تاثیر تحریم های آمریکا قرار نمی گیرند. این رویکرد، در واقع تلاشی برای بهره گیری از فناوری غیرمتمرکز در راستای اهداف متمرکز دولت است.

با این حال، سیاست گذاری بانک مرکزی در قبال رمزارزها همواره با نوسان همراه بوده است. در ابتدا، رویکرد سختگیرانه ای در پیش گرفته شد و حتی معاملات رمزارزی خارجی ممنوع اعلام شد، اما پس از بررسی های بیشتر و درک پتانسیل این فناوری برای دور زدن تحریم ها، رویکرد منعطف تری اتخاذ گردید. این نوسانات نشان می دهد که دولت نیز در حال آزمون و خطا برای یافتن بهترین مسیر در این فضای پیچیده است.

راهکارهای فردی برای کاربران ایرانی

در کنار تلاش های دولتی، کاربران ایرانی نیز خود به دنبال راهکارهایی برای حفظ و مدیریت دارایی های خود هستند. برخی از مهم ترین این راهکارها عبارتند از:

• اهمیت استفاده از کیف پول های غیرمتمرکز (Decentralized Wallets): همانطور که پیش تر ذکر شد، این بهترین راه برای حفظ کنترل کامل بر دارایی ها است. کیف پول های سخت افزاری مانند لجر و ترزور یا کیف پول های نرم افزاری مانند متامسک، تراست ولت، و اکسودوس، که کلید خصوصی را در اختیار کاربر قرار می دهند، امنیت بالاتری را فراهم می کنند.
• آموزش و آگاهی از پروتکل های امنیتی و حریم خصوصی در بلاک چین: در دنیای رمزارز، «مسئولیت شخصی» حرف اول را می زند. کاربران باید در مورد نحوه محافظت از کلیدهای خصوصی، تشخیص کلاهبرداری ها (فیشینگ و اسکم)، و استفاده از ابزارهای افزایش حریم خصوصی (مانند VPNهای معتبر در صورت لزوم) آموزش ببینند.
• استفاده از صرافی های P2P (Peer-to-Peer) و DEX (Decentralized Exchanges) و بررسی ریسک های آن ها: صرافی های همتا به همتا به کاربران اجازه می دهند تا مستقیماً با یکدیگر معامله کنند و واسطه ای متمرکز در میان نباشد. صرافی های غیرمتمرکز (DEX) نیز بر روی بلاک چین ساخته شده اند و بدون نیاز به نگهداری دارایی توسط یک واسطه، امکان معامله را فراهم می کنند. هرچند این روش ها می توانند در دور زدن تحریم ها موثر باشند، اما ریسک های خاص خود را نیز دارند که باید به دقت بررسی شوند، از جمله ریسک طرف مقابل در P2P و نقدینگی کمتر در DEXها.
• به روز ماندن در مورد تغییرات قوانین و هشدارهای بین المللی: فضای رمزارز و قوانین مربوط به آن به سرعت در حال تغییر است. کاربران باید همواره اخبار و اطلاعیه های نهادهای بین المللی و صرافی ها را رصد کنند تا از آخرین تحولات آگاه باشند و به موقع اقدامات لازم را انجام دهند.

آینده تحریم های رمزارزی و چشم انداز کلی

آینده تحریم های رمزارزی توسط آمریکا و نحوه واکنش جهان به آن، موضوعی پیچیده و در حال تحول است. نمی توان با قطعیت پیش بینی کرد که چه اتفاقی رخ خواهد داد، اما می توان روندهای موجود را تحلیل کرد و چشم اندازی احتمالی را ترسیم نمود.

پیچیدگی فزاینده تنظیم گری فضای رمزارز برای دولت ها

دولت ها در سراسر جهان، از جمله ایالات متحده، با چالش بی سابقه ای در تنظیم گری فضای رمزارز مواجه هستند. ماهیت غیرمتمرکز، مرزنشناس و سریع این فناوری، قوانین و چارچوب های سنتی را به چالش می کشد. این پیچیدگی باعث می شود که روند وضع قوانین و اجرای آن ها کند و دشوار باشد. از طرفی، نوآوری در این حوزه با سرعتی باورنکردنی پیش می رود و هر قانونی که امروز وضع می شود، ممکن است فردا با ظهور فناوری جدیدی بی اثر شود.

احتمال افزایش فشارها و وضع قوانین سخت گیرانه تر در آینده

با وجود پیچیدگی ها، احتمال افزایش فشارها و وضع قوانین سخت گیرانه تر از سوی ایالات متحده بعید نیست. دولت آمریکا و نهادهای بین المللی، به دنبال راه هایی برای مهار استفاده از رمزارزها در فعالیت های غیرقانونی و دور زدن تحریم ها هستند. این ممکن است به معنای نظارت بیشتر بر صرافی ها، ارائه دهندگان خدمات کیف پول، و حتی توسعه ابزارهای تحلیل بلاک چین پیشرفته تر باشد که بتوانند تراکنش های مشکوک را با دقت بیشتری ردیابی کنند. این فشارها می تواند بر تمامی کاربران، حتی کسانی که در کشورهای تحریم نشده هستند، تأثیر بگذارد، زیرا زیرساخت های مالی جهانی به هم پیوسته هستند.

نقش نوآوری در بلاک چین (مانند راه حل های حریم خصوصی) در مقاومت در برابر سانسور

همزمان با افزایش فشارها، نوآوری در فضای بلاک چین نیز متوقف نمی شود. توسعه راهکارهای حریم خصوصی مانند پروتکل های صفر دانش (Zero-Knowledge Proofs)، شبکه های لایه دوم (Layer 2 solutions) و توکن های حریم خصوصی (Privacy Coins)، می توانند مقاومت در برابر سانسور را افزایش دهند. این فناوری ها به کاربران اجازه می دهند تا تراکنش ها را با حفظ حریم خصوصی بیشتری انجام دهند و ردیابی آن ها را برای نهادهای نظارتی دشوارتر سازند. این دو نیرو، یعنی فشار دولت ها و نوآوری فناوری، همواره در یک کش و قوس قرار دارند که آینده رمزارزها را شکل می دهد.

ارتباط تحولات تحریمی رمزارز با وضعیت برجام و سیاست های کلان بین المللی

وضعیت تحریم های رمزارزی علیه ایران، ارتباط تنگاتنگی با تحولات سیاست های کلان بین المللی، به ویژه وضعیت برجام و روابط ایران و آمریکا دارد. هرگونه تغییر در مذاکرات هسته ای یا سیاست های دولت آینده آمریکا، می تواند به طور مستقیم بر شدت و دامنه تحریم های رمزارزی نیز تأثیر بگذارد. این بدان معناست که کاربران ایرانی باید همواره نه تنها به تحولات حوزه رمزارز، بلکه به پویایی های ژئوپلیتیکی نیز توجه داشته باشند، چرا که این دو عرصه به طور فزاینده ای به هم گره خورده اند.

آینده ای که پیش رو داریم، ترکیبی از نوآوری های بی وقفه در بلاک چین و تلاش های پیوسته دولت ها برای کنترل آن است. در این میان، آگاهی و آموزش، مهم ترین ابزار برای بقا و موفقیت کاربران محسوب می شود.

نتیجه گیری: توصیه های نهایی برای حفظ دارایی ها در دوران تحریم

تحریم های ارزهای دیجیتال توسط آمریکا، چالش های بی شماری را برای فعالان و سرمایه گذاران این حوزه، به خصوص کاربران ایرانی، ایجاد کرده است. از فشارهای بی وقفه بر صرافی های بین المللی گرفته تا نگرانی ها در مورد مسدود شدن دارایی ها، همگی به تجربه مشترکی برای این افراد تبدیل شده اند. با این حال، با درک صحیح ماهیت این تحریم ها و اتخاذ رویکردهای هوشمندانه، می توان تا حد زیادی از آسیب های احتمالی در امان ماند و حتی از فرصت های موجود بهره برداری کرد.

آنچه از این بررسی جامع آموخته می شود، این است که در حال حاضر، کیف پول های غیرحضانتی (که کلید خصوصی در اختیار خود کاربر است)، امن ترین پناهگاه برای دارایی های دیجیتال به شمار می روند. تفاوت بنیادین این کیف پول ها با حساب های صرافی ها، امکان مسدودسازی مستقیم توسط نهادهای بیرونی را به حداقل می رساند. در مقابل، صرافی های متمرکز، به دلیل تعامل با قوانین بین المللی و فشارهای نهادهایی مانند OFAC، همواره در معرض خطر قطع خدمات یا مسدودسازی حساب های کاربران ایرانی قرار دارند.

با توجه به سرعت تغییر و تحول در فضای رمزارز و قوانین مرتبط با آن، مهم ترین توصیه برای کاربران ایرانی، افزایش آگاهی و دانش شخصی است. تحقیق مستمر، بررسی منابع موثق، و به روز ماندن با آخرین اخبار و تحلیل ها، به شما کمک می کند تا تصمیمات بهتری بگیرید و از سرمایه های خود محافظت کنید. استفاده از راهکارهای جایگزین مانند صرافی های P2P و DEX، هرچند دارای پیچیدگی ها و ریسک های خاص خود هستند، اما می توانند مسیرهایی برای ادامه فعالیت در این بازار باشند، به شرط آنکه با احتیاط کامل و آگاهی از تمام جوانب، مورد استفاده قرار گیرند.

در نهایت، دوران تحریم ها، علاوه بر چالش ها، فرصت هایی را نیز برای رشد و خودکفایی در داخل کشور فراهم کرده است. توسعه پلتفرم های داخلی قوی و امن، و همچنین تلاش برای ایجاد زیرساخت های بومی بلاک چین، می تواند به کاهش وابستگی و افزایش تاب آوری در برابر فشارهای خارجی کمک کند. کاربران با حمایت از این اکوسیستم داخلی و همزمان با حفظ امنیت دارایی های خود در کیف پول های شخصی، می توانند در این مسیر پیچیده، گام های مطمئن تری بردارند.