شفق قطبی طی برخورد ذرات پرانرژی فوران‌یافته از خورشید به مولکول‌های جو زمین پدیدار می‌شود. اگر شراره‌های خورشیدی فعالیت عظیمی داشته باشند، فوران تاج خورشیدی رخ می‌دهد و توفانی از ذرات سریع پرانرژی به فضا پرتاب می‌شود. این ذرات در برخورد با سپر مغناطیسی زمین، به سوی قطب‌های مغناطیسی زمین منحرف می‌شوند و در نزدیکی مدار قطبی وارد جو زمین می‌شوند. این ذرات در برخورد با مولکول‌های هوا، آن‌ها را برانگیخته می‌کنند و به نورافشانی وامی‌دارند.
تصویر اول را ژوچنگ لئو و یوشوان لئو در شامگاه ۱۰ می (۲۱ اردیبهشت) از آرلینگتون، ویسکانسین، ایالات‌متحده ثبت کرده‌اند. این نمای پانوراما با ترکیب چند عکس که هرکدام ۶ ثانیه نوردهی شده بودند، به دست آمده و دوسوم آسمان قابل‌مشاهده را پوشش می‌دهد؛ به‌طوری‌که شمال در مرکز تصویر واقع شده است. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
تصویر دوم را شیراگ اوپرتی از رد ستارگان در پس شفق قطبی ثبت کرده است. اوپرتی برای ثبت این عکس به ساحل دریاچه آشوکان در نیویورک، ایالات‌متحده رفته، دوربین را روی سه‌پایه تثبیت کرده و ۱۲ نوردهی بلندمدت متوالی را انجام داده است. نقطه مرکز تصویر که به نظر می‌رسد همه ستارگان به دور آن چرخیده‌اند، همان ستاره قطبی (آلفا دب اصغر یا ستاره جُدَّی) است. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
نمای سوم را کاوان چای از شبه‌جزیره بنکس در جزیره ساوث نیوزیلند ثبت کرده و صورت‌فلکی صلیب جنوبی بالای تصویر نمایان است. قطب جنوب آسمان در مرکز تصویر واقع شده، اما هیچ ستاره شاخصی در نزدیکی آن نیست که بتواند راهنمای یافتن قطب سماوی باشد. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
نمای چهارم را هم رایت دابز از جرجیا، ایالات‌متحده در شرایطی ثبت کرده که ماه می‌رود تا در افق غربی غروب کند. جرجیا جزء ایالت‌های جنوبی آمریکا است و مشاهده شفق قطبی برای ساکنان آن، اتفاق کم‌نظیری است. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴