اگر شما یکی از 30 درصد افرادی هستید که دوست دارند تا دیروقت بیدار بمانند، ممکن است بخواهید روال خواب خود را تغییر دهید. گروهی از محققان دانشگاه راتگرز در مطالعه‌ای جدید گزارش دادند که جغدهای شب بیشتر از کسانی که زودتر به رختخواب می‌روند در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 هستند.
طبق گزارش فوربس، حدود 1.6 میلیون نفر در آمریکا دیابت نوع 1 دارند. به گفته پزشکان، دیابت نوع 1 یک بیماری غیر قابل درمان و غیرقابل پیشگیری است. در همین حال، گفته می شود که نزدیک به 30 میلیون نفر در ایالات متحده به دیابت نوع 2 مبتلا هستند. دیابت نوع 2 تا حد زیادی تحت تأثیر رژیم غذایی و سبک زندگی افراد است.
در دیابت نوع 2 قند خون افزایش می یابد و در نتیجه آسیب به رگ های خونی و بیماری های قلبی رخ می دهد. دانشمندان بر این باورند که دیابت نوع 2 ناشی از مقاومت بدن در برابر انسولین است. این وضعیت زمانی رخ می دهد که بدن به خوبی به هورمون انسولین پاسخ نمی دهد.
کمبود خواب به مقاومت بدن در برابر انسولین (عامل دیابت نوع 2) کمک می کند.
دو دلیل رایج مقاومت به انسولین رژیم غذایی نامناسب (شامل قند یا کالری بیش از حد) و عدم تحرک بدنی است. استیون مالینیکی از نویسندگان مقاله و دانشیار دپارتمان حرکت شناسی و سلامت در دانشگاه راتگرز می گوید: اخیراً کمبود خواب به عنوان یکی دیگر از عوامل رفتاری که به مقاومت بدن به انسولین کمک می کند، پیشنهاد شده است.
استیون مالین می گوید خواب برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مهم است، اما داشتن خواب کافی و خواب با کیفیت بسیار مهم است. تحقیقات مالین و همکارانش نشان می‌دهد افرادی که به زندگی شبانه علاقه‌مند هستند در مقایسه با افرادی که زود به رختخواب می‌روند با خطر بیشتری برای چاقی، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی مواجه هستند.
یکی از توضیحات محققان در مورد ارتباط بین زندگی شبانه و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 این است که سبک زندگی شبانه روزی احتمالاً ریتم شبانه روزی آنها را مختل می کند. به عنوان مثال، با وجود علاقه مردم به زندگی شبانه، بسیاری از بزرگسالان شاغل هنوز مجبورند صبح زود از خواب بیدار شوند تا فرزندان خود را به مدرسه ببرند یا خودشان به سر کار بروند. به گفته مالین، به همین دلیل است که جغدهای شب خواب کافی و با کیفیت ندارند. خواب ناکافی یا با کیفیت «فیزیولوژی افراد را تغییر می دهد و خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد».
توانایی افراد شب زنده داری در استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی کاهش می یابد
استیون مالین و همکارانش متابولیسم و سطح فعالیت شرکت کنندگان را هر روز (در طول روز و در طول خواب) در یک دوره هفت روزه زیر نظر گرفتند و دریافتند که توانایی حیوانات شبانه برای استفاده از چربی به عنوان منبع انرژی کاهش یافته است. یعنی چربی در بدن این افراد جمع می شود و در نتیجه افزایش چربی بدن، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. از سوی دیگر، افرادی که صبح زود از خواب بیدار می شوند، برای تامین انرژی بیشتر به چربی متکی هستند و به طور کلی آمادگی بیشتری برای ورزش های هوازی دارند.
مالین می گوید اعتقاد بر این است که درست غذا خوردن، فعالیت بدنی و خواب بهتر می تواند از مقاومت بدن به انسولین و دیابت نوع 2 جلوگیری کند. او ادامه می دهد که بهترین کاری که جغدهای شب می توانند برای بهبود سلامت خود انجام دهند این است که زودتر بخوابند.
مالین همچنین می‌گوید که افراد شب‌گرد اگر در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشند، ممکن است بتوانند برخی از اثرات منفی فعالیت‌های شبانه را جبران کنند: «حرکت در طول روز راهی عالی برای بهبود سلامتی است. این حرکت لزوماً نباید شدید باشد. فرد می تواند در طول روز هر ساعت دو دقیقه ورزش کند یا بعد از هر وعده غذایی 10 تا 15 دقیقه با سرعت پیاده روی کند.
227227