در سپتامبر 1991، دو کوهنورد آلمانی که در حال صعود به کوه های آلپ تیرول، در مرز ایتالیا و اتریش بودند، با منظره ای تکان دهنده مواجه شدند. قبل از آنها جسد یک انسان را دیدند. اگرچه تحقیقات اولیه این ظن را ایجاد کرد که این مرد به تازگی مرده است، اما باستان شناسان بعداً دریافتند که آنچه کشف شده در واقع جسد مردی با قدمت حدود 5300 سال است. به گزارش مجله اسمیتسونیان، یخ، برف، خورشید، باد و سایر شرایط محیطی ارتفاعات آلپ این بدن را برای قرن ها دست نخورده و سالم نگه داشته است.
این مومیایی یخی بعدها به «اوتسی، مرد یخی» معروف شد. این نامگذاری بر اساس محل کشف آن در نزدیکی دره اوستال است. اکنون موزه باستان شناسی تیرول جنوبی در بولزانو، ایتالیا جسد او را در سردخانه مخصوص نگهداری می کند. بازدیدکنندگان همچنین می توانند Otsi را از طریق یک پنجره کوچک و همچنین لباس ها و تجهیزات بازسازی شده او را ببینند.
کوهنوردان در سپتامبر 1991 مومیایی یخی اوتسی را در کوه های آلپ تیرول پیدا کردند.
مرد یخی در طول زندگی خود مردی کوتاه قد، 157 سانتی متر قد و 50 کیلوگرم وزن بود. او صورت استخوانی و نسبتاً لاغری داشت، پوستش زیر نور خورشید برنزه شده بود و روی بدنش خالکوبی های متعددی داشت. اوتسی چشمان قهوه ای و موهای تیره و ریش بلند داشت. گروه خونی مرد یخی O+ و عدم تحمل لاکتوز بود. مرد یخی در زمان مرگ 46 ساله بود که او را برای آن دوره پیرمرد می کند.
اوتسی برخلاف تصور قبلی در بهار درگذشت
در مورد آخرین روزهای زندگی اوتسی و دلیل مرگ او فرضیات متفاوتی وجود دارد، اما طبق رایج ترین فرضیه، او هنگام عبور از دره اوستال مورد اصابت گلوله قرار گرفت و پس از چند روز اقامت در ارتفاعات جان باخت. از آنجایی که تیر به یکی از شریان های اصلی اوتسی اصابت کرد، احتمالاً خون او تا لحظه مرگ قطع نشده است. زخم دیگری در پشت سر مرد یخی دیده می شود که ممکن است ناشی از اصابت تیر به او و افتادن او روی زمین باشد.
همچنین بریدگی روی بازوی راست اوتسی پیدا شد که نشان میدهد او قبل از شلیک گلوله در نبرد تن به تن بوده است. این نبرد ممکن است ساعت ها یا حتی چند روز قبل از شلیک های مرگبار رخ داده باشد و بعداً به نبرد نهایی خاتمه یابد. از نظر ظاهری، مرد یخی به دلیل زخم روی دستش نتوانست تیرهای بیشتری بزند و برای نبرد سرنوشت ساز خود آماده شود.
بازسازی کامل Iceman
پس از بحث های فراوان در مورد نحوه مرگ اوتسی و روزهای پایانی، بحث عمده دیگری در میان محققان این است که چرا او دست نخورده باقی مانده است. در آن زمان محققان تصور می کردند که کشف اوتسی نتیجه یک حادثه غیرمنتظره بوده و مجموعه ای از طوفان های برف و سایر عوامل آب و هوایی به حفظ این پیکر باستانی کمک کرده است. در واقع، محققان تصادف دست نخورده Otsi را در نظر گرفتند. با این حال، نتایج تحقیقات جدید خلاف ایده های قبلی را نشان می دهد.
با افزایش دمای کره زمین به دلیل تغییرات آب و هوایی و آب شدن یخ ها در مناطق مختلف کشور، اجساد و آثار باستانی بسیاری از زیر برف و آب بیرون می آیند. زمانی که باستان شناسان برای اولین بار شرایطی را که منجر به حفظ جسد اوتسی شد بررسی کردند، رایج ترین فرضیه این بود که او در اثر سقوط از دست کسی فرار کرد و تصمیم گرفت به کوه ها پناه ببرد. اوتسی پس از مرگش به سرعت در انبوهی از برف دفن شد. او سپس برای محافظت از خود در برابر حرکت یخچال های طبیعی در یک سوراخ کم عمق افتاد. با گذشت زمان، با تغییر آب و هوا در منطقه و کاهش دما، بدن انسان به طور کامل در یخ مدفون می شود.
اوتسی تا سال 1991 در محاصره یخ باقی ماند، تا زمانی که بخشی از بدن او در زمان ذوب شدن یخ و برف کشف شد. به گفته محققان، مرگ اوتسی در دوره ای اتفاق افتاد که مصادف با آغاز عصر یخبندان بود و به همین دلیل بدن او پس از مرگش در اثر هر گونه عوامل طبیعی در یخ حفظ شد.
اکنون باستان شناسان بر این باورند که زندگی اوتسی پس از مرگ چندان بیحادثه نبوده است. با بررسی شواهد موجود، محققان به یک فرضیه جدید دست یافتند. با توجه به تاریخگذاری رادیوکربن و سایر تجزیه و تحلیلهای برگها، دانهها، خزهها، علفها و مدفوع یافت شده در نزدیکی بدن یخی، محققان بر این باورند که اوتسی برخلاف تصور قبلی در بهار مرده است.
بنابراین فرض بر این است که بدن وی در تمام فصل تابستان در ارتفاعات بدون هیچ سرپناهی در معرض عوامل طبیعی مختلف بوده است. با توجه به اینکه برخی از مواد آلی جوانتر از اوتسی هستند، محققان بر این باورند که مرد یخی چندین بار در طول 5300 سال در معرض دید قرار گرفته است.
همه این نکات در کنار هم به داستان متفاوتی اشاره میکنند، اینکه اوتسی بهجای دفن شدن در یک کپسول زمان یخزده همانطور که قبلاً تصور میشد، به طور منظم و مداوم در معرض عوامل محیطی قرار داشت. باستان شناسان فرضیه دیگری در مورد اوتسی دارند و معتقدند که او در مکانی متفاوت از سوراخی که در آن کشف شده مرده است.
5858