به گزارش روزنامه گاردین، بسیاری از مورخان هسته ای موافقند که 27 اکتبر 1962، معروف به “شنبه سیاه”، روزی بود که جهان به فاجعه هسته ای نزدیک شد، زیرا نیروهای ایالات متحده کوبا را محاصره کردند تا تحویل موشک های شوروی را متوقف کنند. در همان روز یک هواپیمای جاسوسی U-2 بر فراز این جزیره سرنگون شد و یک هواپیمای جاسوسی دیگر که خلبان آن گم شده بود بر فراز سیبری ناپدید شد.
شش دهه پس از “خطرناک ترین روز جهان”، فاش شدن هفته گذشته مبنی بر شلیک موشک توسط یک هواپیمای جنگی روسی به نزدیکی هواپیمای جاسوسی مشترک بریتانیا بر فراز دریای سیاه، بار دیگر این نگرانی را ایجاد کرد که یک قضاوت نادرست یا تصادف می تواند به تنش ها دامن بزند. غیر قابل کنترل شدن
در اکتبر 1962، ایالات متحده نیروهای ضد زیردریایی خود را برای شکار زیردریایی های شوروی که سعی در عبور از “قرنطینه” تحمیل شده به کوبا داشتند، فرستاد. خطرناک ترین لحظه زمانی بود که یکی از آن زیردریایی ها، یک B-59، مجبور شد تا اواخر شب در دریای سارگاسو برای شارژ باتری های خود به سطح دریا برود و خود را در محاصره ناوشکن های آمریکایی و هواپیماهای ضد زیردریایی دید که بر فراز آن می چرخیدند.
طبق گزارش تازه ترجمه شده یکی از افسران ارشد آنجا به نام کاپیتان واسیلیج آرخیپوف، او صحنه را توصیف می کند.
کاپیتان آرخیپوف که رئیس ستاد تیپ 69 زیردریایی شوروی بود می گوید: پروازهای بیش از حد هواپیماها تنها 20 تا 30 متر بالاتر از برج زیردریایی، استفاده از نورافکن های قدرتمند، شلیک توپ های خودکار، بریدن جلوی زیردریایی توسط ناوشکن ها. در فاصله ای خطرناک و سلاح های کم و کم به سمت زیردریایی نشانه رفته است.
بیانیه های نیروی دریایی شوروی برای اولین بار در سال 1997 ارائه شد، اما برای اولین بار توسط آرشیو امنیت ملی در دانشگاه جورج واشنگتن به زبان انگلیسی منتشر شد. به گفته وی، فرمانده زیردریایی که والنتین ساویتسکی بود عصبی شد.
کاپیتان آرخیپوف گفت یکی از هواپیماهای آمریکایی “نورهای نورافکن قدرتمند را روشن کرد و مردم روی پل را کور کرد به طوری که چشمان آنها درد می کرد.” وی افزود: تکان دهنده بود. از نظر فیزیکی، فرمانده نمی توانست دستور بدهد. او نمی دانست چه اتفاقی افتاده است. خطر این بود که فرمانده به طور غریزی دستور “غواصی اضطراری” را بدهد. پس از سقوط مجدد، این سوال مطرح شد که آیا هواپیما به سمت زیردریایی یا اطراف آن شلیک می کند و هیچکس به این موضوع فکر نمی کرد. این جنگ است.
در این خاطرات، آرخیپوف نقش خود را کم اهمیت جلوه داد و به فرماندهی زیردریایی B-59 نزدیک شد که یکی از اژدرهای هسته ای خود را شلیک کرد. با این حال، سوتلانا ساورانسکایا، مدیر برنامه های روسیه در آرشیو امنیت ملی روسیه، در مصاحبه با یکی دیگر از فرماندهان زیردریایی از همان تیپ، ریووریک کاتوف، گفت که ساویتسکی متقاعد شده است که او مورد حمله قرار گرفته و جنگ با آمریکا آغاز شده است.
فرمانده شوروی وحشت کرد و خواستار “غواصی فوری” شد و اژدر شماره یک با نوک اتمی در حالت آماده باش بود. با این حال، از آنجایی که افسر سیگنال در راه بود، ساویتسکی نمی توانست بلافاصله از پله های باریک از طریق برج نظامی پایین بیاید و در آن چند لحظه تردید، آرخیپوف متوجه شد که نیروهای آمریکایی علامت می دهند، حمله نمی کنند و عمدا در جهت تیراندازی می کنند. زیردریایی ها
او این موضوع را به ساویکی اطلاع داد و آنها برای یکدیگر سیگنال فرستادند. وی افزود: دو افسر دیگر باید قبل از پرتاب اژدر هسته ای هرگونه دستور ساویتسکی را تایید می کردند.
تام بلانتون، مدیر آرشیو امنیت ملی، گفت تاکتیکهای تهاجمی مورد استفاده شکارچیان زیردریایی ایالات متحده مؤثر نبوده است.
310310