اخذ ویزای نامزدی و ازدواج کانادا: راهنمای کامل اسپانسرشیپ همسر و پارتنر و مسیرهای جایگزین برای نامزدها

رویای زندگی مشترک در کشوری با فرصت های بی شمار مانند کانادا، بسیاری از زوج ها و نامزدها را به جستجوی مسیرهای مهاجرتی می کشاند. از میان روش های متنوع مهاجرت، اخذ اقامت کانادا از طریق اسپانسرشیپ همسر یا پارتنر، یکی از سریع ترین و انسانی ترین برنامه ها به شمار می رود. این مسیر مهاجرتی به افراد اجازه می دهد تا با حمایت مالی و عاطفی شریک زندگی خود، به کانادا مهاجرت کرده و زندگی جدیدی را آغاز کنند. اما سوالی که اغلب پیش می آید، مفهوم ویزای نامزدی کانادا است که در سیستم مهاجرتی این کشور با تعاریف خاصی همراه است. این راهنما، مسیری روشن و گام به گام را برای فارسی زبانانی که به دنبال اخذ ویزای نامزدی و ازدواج کانادا هستند، ارائه می دهد و تمام جنبه های شرایط، مدارک، مراحل، هزینه ها و نکات حیاتی این سفر را پوشش می دهد.

مفهوم ویزای نامزدی در کانادا: آنچه باید بدانید

هنگامی که صحبت از مهاجرت به کانادا از طریق یک رابطه عاطفی می شود، بسیاری از افراد به دنبال ویزای نامزدی هستند. این اصطلاح در برخی کشورها معنای مشخصی دارد، اما در کانادا وضعیت کمی متفاوت است و لازم است این تفاوت ها به درستی درک شوند تا مسیر مهاجرتی به درستی انتخاب شود.

آیا کانادا ویزای نامزدی به معنای رایج دارد؟

واقعیت این است که برخلاف برخی از کشورها، کانادا ویزای اختصاصی تحت عنوان Fiancé Visa یا ویزای نامزدی را ارائه نمی دهد. سیستم مهاجرتی کانادا بیشتر بر روابط اثبات شده و پایدار تمرکز دارد؛ به این معنا که متقاضیان باید پیش از درخواست مهاجرت، ازدواج رسمی کرده باشند یا یک رابطه قانونی و اثبات پذیر (مانند Common-law Partner یا Conjugal Partner) را تشکیل داده باشند.

دلیل این رویکرد، آن است که دولت کانادا به دنبال تضمین پایداری و واقعی بودن روابطی است که مبنای اعطای اقامت دائم قرار می گیرند. این سیاست به منظور جلوگیری از ازدواج های صوری و اطمینان از اینکه افراد واقعاً قصد تشکیل خانواده و زندگی مشترک در کانادا را دارند، اتخاذ شده است. بنابراین، نامزدی به تنهایی، یک مسیر مستقیم برای مهاجرت به کانادا محسوب نمی شود.

گزینه های جایگزین برای نامزدها جهت مهاجرت به کانادا

اگر با یک شهروند کانادایی یا مقیم دائم این کشور نامزد هستید، این خبر به معنای بسته بودن درهای مهاجرت برای شما نیست. مسیرهای جایگزینی وجود دارد که می توانند رویای زندگی مشترک شما در کانادا را به واقعیت تبدیل کنند:

ازدواج در کانادا با ویزای موقت (توریستی/تحصیلی/کاری)

یک راهکار متداول برای نامزدها، ورود به کانادا با یک ویزای موقت (مانند ویزای توریستی، تحصیلی یا کاری) و سپس ازدواج قانونی در خاک کانادا است. پس از ازدواج، فرد کانادایی می تواند همسر خود را تحت برنامه اسپانسرشیپ همسر از داخل کانادا (Inland Sponsorship) حمایت مالی کند. در این روش، حفظ وضعیت اقامت موقت در طول پردازش پرونده بسیار مهم است. حتی اگر اعتبار ویزای موقت شما در حین بررسی پرونده به اتمام برسد، می توانید برای تمدید آن (دریافت Visitor Record) اقدام کرده و تا زمان تصمیم گیری نهایی در کانادا بمانید. این وضعیت، به Maintained Status یا Implied Status معروف است.

نکته مهم: در این روش، اثبات نیت واقعی ازدواج و رابطه عاشقانه، از اهمیت بالایی برخوردار است. افسران مهاجرت به دقت واقعی بودن رابطه را بررسی می کنند تا از ازدواج های صوری جلوگیری شود.

ازدواج در کشور مبدأ یا کشور ثالث

راه دیگر برای نامزدها این است که پیش از اقدام برای مهاجرت، در کشور مبدأ خود (مثلاً ایران) یا در یک کشور ثالث که قوانین ازدواج آن با قوانین کانادا همخوانی دارد، ازدواج رسمی کنند. پس از ثبت قانونی ازدواج، همسر کانادایی می تواند درخواست اسپانسرشیپ از خارج از کانادا (Outland Sponsorship) را برای همسر خود ثبت کند. این روش به زوجین اجازه می دهد که فرآیند مهاجرت را از خارج از کانادا آغاز کنند و پس از تایید پرونده، وارد این کشور شوند.

برقراری رابطه Common-law یا Conjugal

در صورتی که امکان ازدواج رسمی به دلایل قانونی یا عملی وجود نداشته باشد، دولت کانادا دو نوع رابطه دیگر را نیز برای اسپانسرشیپ به رسمیت می شناسد: شریک قانونی (Common-law Partner) و شریک زناشویی (Conjugal Partner). این روابط نیز می توانند مبنای درخواست اقامت دائم قرار گیرند، اما شرایط و مدارک اثبات آن ها متفاوت و گاه پیچیده تر است که در بخش های بعدی به تفصیل به آن ها پرداخته خواهد شد.

مهاجرت به کانادا از طریق اسپانسرشیپ همسر و پارتنر (Family Class)

کانادا به عنوان کشوری که برای ارزش های خانوادگی احترام زیادی قائل است، برنامه های متعددی را برای اتحاد مجدد خانواده ها در نظر گرفته است. اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، یکی از برجسته ترین این برنامه هاست که امکان مهاجرت و دریافت اقامت دائم را برای شریک زندگی شهروندان یا مقیمان دائم کانادا فراهم می آورد.

اسپانسرشیپ همسر/پارتنر (Spousal/Common-law/Conjugal Sponsorship) چیست؟

اسپانسرشیپ همسر/پارتنر برنامه ای است که به شهروندان کانادا یا مقیمان دائم این کشور اجازه می دهد تا همسر، شریک قانونی (Common-law Partner) یا شریک زناشویی (Conjugal Partner) خود را برای دریافت اقامت دائم کانادا حمایت (اسپانسر) کنند. هدف اصلی این برنامه، حفظ یکپارچگی خانواده و فراهم آوردن شرایطی است که زوج ها بتوانند در کنار یکدیگر در کانادا زندگی کنند. این برنامه بخشی از رده Family Class کانادا محسوب می شود و در صورت تایید، منجر به اعطای اقامت دائم به فرد اسپانسر شونده خواهد شد.

فرآیند اسپانسرشیپ دو بخش اصلی دارد: ارزیابی صلاحیت اسپانسرکننده و ارزیابی صلاحیت فرد اسپانسرشونده. افسران مهاجرت در این مسیر، به دنبال اثبات واقعی بودن و پایداری رابطه هستند تا اطمینان حاصل کنند که مهاجرت بر اساس یک تعهد واقعی و نه صرفاً برای اهداف مهاجرتی انجام می شود.

مزایای این روش مهاجرتی

مسیر مهاجرت از طریق اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، مزایای قابل توجهی دارد که آن را به یکی از محبوب ترین گزینه ها تبدیل کرده است:

• یکی از مهمترین مزایا، عدم نیاز به ارائه تمکن مالی از سوی فرد اسپانسر شونده است؛ چرا که تمامی مسئولیت مالی حمایت از فرد، بر عهده حامی (اسپانسرکننده) خواهد بود.
• برای درخواست اولیه اقامت دائم، فرد اسپانسر شونده نیازی به ارائه مدرک زبان انگلیسی یا فرانسه ندارد. این موضوع می تواند بار بزرگی را از دوش بسیاری از متقاضیان بردارد.
• برخلاف بسیاری از برنامه های مهاجرتی که ابتدا اقامت موقت اعطا می کنند، در این برنامه، متقاضی مستقیماً از همان ابتدا اقامت دائم کانادا را دریافت می کند.
• امکان همراهی فرزندان وابسته (Dependent Children) و دریافت اقامت دائم برای آن ها نیز فراهم است، که به خانواده ها اجازه می دهد در کنار هم به کانادا مهاجرت کنند.
• پس از ورود به کانادا و دریافت اقامت دائم، فرد اسپانسر شونده بلافاصله به بازار کار کانادا دسترسی پیدا می کند و می تواند شغلی متناسب با مهارت های خود بیابد.
• دسترسی به بیمه درمانی جامع کانادا، یکی دیگر از مزایای کلیدی است که هزینه های پزشکی را پوشش می دهد.
• فرزندان وابسته نیز می توانند از امکان تحصیل رایگان در مدارس دولتی کانادا بهره مند شوند.
• این مسیر، راهی روشن برای رسیدن به شهروندی کانادا (Citizenship) است؛ پس از گذراندن مدت زمان مشخص و رعایت شرایط لازم، فرد می تواند برای پاسپورت کانادایی اقدام کند.

انواع روابط مورد تأیید اداره مهاجرت کانادا برای اسپانسرشیپ

دولت کانادا برای اسپانسرشیپ، سه نوع رابطه را به رسمیت می شناسد که هر یک دارای تعریف و شرایط خاص خود هستند. درک این تفاوت ها برای انتخاب مسیر صحیح مهاجرت ضروری است.

همسر (Spouse)

مفهوم همسر در قوانین مهاجرت کانادا به فردی اطلاق می شود که با اسپانسر کننده به طور قانونی و رسمی ازدواج کرده باشد. این ازدواج باید بر اساس قوانین کشور محل برگزاری مراسم و همچنین قوانین فدرال کانادا معتبر شناخته شود. شرایط اساسی برای به رسمیت شناخته شدن یک ازدواج عبارتند از:

• هر دو طرف باید حداقل ۱۸ سال سن داشته باشند.
• ازدواج باید به صورت حضوری انجام شده باشد؛ ازدواج های غیابی یا از راه دور مورد قبول نیستند.
• هیچ یک از طرفین نباید همزمان با فرد دیگری ازدواج کرده باشند (قانون تک همسری).

برای مهاجران ایرانی، ازدواج های ثبت شده در دفاتر رسمی ایران یا سایر کشورها که توسط کانادا به رسمیت شناخته می شوند، می توانند تحت این دسته قرار گیرند. اثبات واقعی بودن ازدواج، حتی با وجود سند رسمی، همواره یک عنصر حیاتی در فرآیند بررسی پرونده است.

شریک قانونی (Common-law Partner)

رابطه Common-law Partner به افرادی اطلاق می شود که بدون ازدواج رسمی، حداقل به مدت ۱۲ ماه متوالی و بدون وقفه با یکدیگر زندگی کرده اند. این زندگی مشترک باید در یک آدرس واحد و با قصد دائمی بودن رابطه انجام شده باشد. جدایی های موقت و کوتاه مدت به دلیل سفر کاری یا مسائل خانوادگی، معمولاً به عنوان وقفه در نظر گرفته نمی شوند، به شرطی که قصد بازگشت و ادامه زندگی مشترک وجود داشته باشد.

اثبات رابطه کامن لا نیازمند مدارک مستدل و جامع است. این مدارک باید نشان دهنده یک زندگی مشترک و متعهدانه باشند. برخی از این مدارک شامل موارد زیر می شوند:

• قرارداد اجاره یا سند مالکیت مشترک ملک.
• صورتحساب های مشترک بانکی، قبوض برق، گاز، آب و تلفن با نام هر دو شریک.
• مدارک هویتی مانند گواهینامه رانندگی که آدرس مشترک را نشان دهد.
• بیمه نامه های مشترک، وصیت نامه های متقابل.
• نامه های حمایتی از دوستان، خانواده یا همکاران که واقعی بودن رابطه را تایید کنند (Affidavits).
• تصاویر مشترک، سوابق سفرهای مشترک، و مکاتبات ارتباطی.

شریک زناشویی (Conjugal Partner)

رابطه Conjugal Partner یک دسته استثنایی و پیچیده تر است که برای افرادی در نظر گرفته شده که در یک رابطه متعهدانه طولانی مدت (حداقل ۱ سال) قرار دارند و به دلایل خارج از کنترل خود، قادر به زندگی مشترک (Common-law) یا ازدواج رسمی نیستند. این دلایل معمولاً شامل موانع قانونی، مهاجرتی یا اجتماعی می شوند. به عنوان مثال، ممکن است قوانین کشور مبدأ اجازه ازدواج همجنس گرایان را ندهد یا به دلیل محدودیت های ویزا، امکان زندگی مشترک در یک کشور برای مدت زمان لازم برای تعریف Common-law وجود نداشته باشد.

اثبات رابطه Conjugal Partner بسیار دشوارتر از دو نوع دیگر است و نیاز به مستندات قوی دارد که نشان دهد موانع حقیقی و غیرقابل حل، مانع از تشکیل رابطه Spouse یا Common-law شده اند. مدارک مورد نیاز عبارتند از:

• مدارکی که موانع قانونی یا مهاجرتی را اثبات کند (مانند نامه رد درخواست ویزا یا قوانین ازدواج کشور مبدأ).
• مدارک ارتباطی مداوم و طولانی مدت (ایمیل ها، پیام ها، سوابق تماس).
• سوابق سفرهای مشترک و بازدید از یکدیگر.
• مدارکی که نشان دهنده حمایت مالی یا عاطفی متقابل باشد.
• نامه های حمایتی از افراد آگاه به رابطه.

از آنجا که این دسته به عنوان یک استثنا در نظر گرفته می شود، معمولاً برای اثبات آن به مشاوره حقوقی تخصصی نیاز است.

شرایط کلی اسپانسرشیپ: حامی و متقاضی

موفقیت در مسیر اسپانسرشیپ به رعایت دقیق شرایطی بستگی دارد که هم برای اسپانسر کننده (حامی) و هم برای اسپانسر شونده (متقاضی) تعیین شده است. این شرایط اطمینان می دهند که هم حامی از توانایی کافی برای حمایت برخوردار است و هم رابطه میان دو نفر واقعی و صادقانه است.

شرایط اسپانسر کننده (Sponsor)

فردی که قصد دارد همسر یا پارتنر خود را به کانادا دعوت کند، باید شرایط زیر را دارا باشد:

• وضعیت اقامتی: باید شهروند کانادا یا مقیم دائم (PR) این کشور باشد.
• سن: حداقل ۱۸ سال تمام داشته باشد.
• تعهد مالی: باید به صورت کتبی تعهد دهد که پس از اعطای اقامت دائم به همسر یا پارتنر خود، به مدت سه سال تمام نیازهای مالی اولیه او را تأمین خواهد کرد. این تعهد، یک قرارداد حقوقی بین اسپانسر و دولت کانادا است و مسئولیت های مالی مهمی را به همراه دارد.
• سابقه کیفری: نباید سوء پیشینه کیفری جدی داشته باشد، مگر در موارد خاص و با گذر زمان مشخص از زمان وقوع جرم.
• بدهی: نباید به دولت کانادا (به دلیل عدم پرداخت وام دانشجویی، حمایت مالی از همسر سابق یا دریافت کمک های اجتماعی) بدهکار باشد.
• اسپانسرشیپ قبلی: نباید در سه سال گذشته فرد دیگری را تحت برنامه Family Class اسپانسر کرده باشد و همچنین نباید در حال حاضر تحت تعهد حمایت مالی از یک فرد دیگر باشد.
• محل زندگی:
  • اگر اسپانسر کننده شهروند کاناداست و در زمان درخواست خارج از کانادا زندگی می کند، باید ثابت کند که قصد دارد پس از اخذ اقامت دائم همسر یا پارتنرش، در کانادا سکونت کند.
  • اما اگر اسپانسر کننده مقیم دائم کاناداست، الزاماً باید در زمان ارسال درخواست و در طول فرآیند بررسی پرونده در کانادا زندگی کند و نمی تواند از خارج از کانادا اقدام به اسپانسرشیپ کند.
• دریافت کمک های اجتماعی: نباید در حال حاضر کمک های اجتماعی دولتی دریافت کند (مگر در موارد خاص مربوط به ناتوانی جسمی).

یکی از باورهای اشتباه رایج، لزوم اثبات تمکن مالی بر اساس جدول LICO (سطح درآمد پایین کانادا) برای اسپانسرکننده است. برای اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، معمولاً نیازی به اثبات این میزان درآمد نیست، مگر آنکه فرد اسپانسر شونده، خود دارای فرزندان وابسته باشد که آن ها نیز فرزندان وابسته داشته باشند. با این حال، اسپانسر باید توانایی مالی خود را برای تأمین نیازهای اولیه همسر یا پارتنر خود به مدت سه سال، به افسر مهاجرت اثبات کند.

شرایط اسپانسر شونده (Sponsored Person)

فردی که توسط شریک زندگی خود اسپانسر می شود، نیز باید شرایط زیر را احراز کند:

• سن: حداقل ۱۸ سال تمام داشته باشد.
• رابطه واقعی: باید رابطه خود با اسپانسر کننده را به صورت واقعی و صادقانه اثبات کند. هرگونه شک و تردید در مورد صوری بودن ازدواج یا رابطه، می تواند منجر به رد شدن درخواست شود.
• سابقه کیفری: نباید سوء پیشینه کیفری جدی داشته باشد که او را از ورود به کانادا منع کند.
• معاینات پزشکی: باید تمامی معاینات پزشکی مورد نیاز اداره مهاجرت کانادا را با موفقیت پشت سر بگذارد. این معاینات توسط پزشکان مورد تأیید IRCC انجام می شوند.

مراحل گام به گام درخواست ویزای ازدواج و پارتنرشیپ کانادا

مسیر مهاجرت از طریق اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، یک فرآیند چند مرحله ای است که نیازمند دقت، صبر و ارائه مدارک کامل و صحیح است. درک هر مرحله به شما کمک می کند تا این راه را با اطمینان بیشتری طی کنید.

انتخاب مسیر درخواست: Inland (از داخل کانادا) یا Outland (از خارج کانادا)

اولین گام مهم، انتخاب مسیر مناسب برای درخواست است؛ از داخل کانادا (Inland) یا از خارج کانادا (Outland). این انتخاب بر روند پرونده و برخی مزایای احتمالی تأثیر می گذارد.

درخواست Inland (از داخل کانادا)

این روش برای متقاضیانی است که در زمان ارسال درخواست اسپانسرشیپ، در حال حاضر با ویزای موقت (توریستی، تحصیلی، کاری) در کانادا حضور دارند و به همراه همسر یا پارتنر کانادایی خود زندگی می کنند.

مزایا:

• امکان درخواست Open Work Permit (OWP): این اجازه کار به شما این امکان را می دهد که در طول انتظار برای تصمیم گیری پرونده اقامت دائم، به صورت قانونی در کانادا کار کنید و تجربه کاری ارزشمندی به دست آورید.
• حفظ وضعیت اقامتی: می توانید تا زمان تصمیم گیری نهایی در کانادا بمانید و از وضعیت Maintained Status بهره مند شوید.

معایب:

• در برخی موارد، ممکن است زمان پردازش پرونده کمی طولانی تر از روش Outland باشد.
• در طول پردازش پرونده، در صورت ترک کانادا، ممکن است مشکلاتی برای بازگشت مجدد به وجود آید.

درخواست Outland (از خارج کانادا)

این روش برای متقاضیانی است که در زمان ارسال درخواست در خارج از کانادا زندگی می کنند یا در زمان درخواست در کانادا هستند اما قصد دارند برای انجام پروسه مهاجرت، کشور را ترک کنند.

مزایا:

• در برخی موارد، زمان پردازش پرونده ممکن است سریع تر باشد (به خصوص اگر پرونده کامل و بدون نقص باشد).
• امکان سفر بین المللی در طول پردازش پرونده بدون نگرانی از مشکلات بازگشت (البته همواره با احتیاط).
• طبق قوانین جدید (از ۷ ژوئن ۲۰۲۳)، اگر با ویزای اقامت موقت در کانادا هستید و از طریق Outland اقدام کرده اید، می توانید برای Open Work Permit نیز درخواست دهید.

معایب:

• فرد اسپانسر شونده باید تا زمان تایید اقامت دائم و دریافت ویزا، در خارج از کانادا منتظر بماند.

جدول مقایسه روش های Inland و Outland:

ویژگی	Inland Sponsorship (از داخل کانادا)	Outland Sponsorship (از خارج کانادا)
محل زندگی متقاضی	در کانادا (با همسر/پارتنر)	خارج از کانادا (یا در کانادا با قصد خروج)
امکان درخواست Open Work Permit	بله، به صورت همزمان یا جداگانه	بله (برای افراد دارای اقامت موقت در کانادا)، از ۷ ژوئن ۲۰۲۳
سفر در طول پردازش پرونده	محدودیت و ریسک بالا	بدون محدودیت عمده (اما همیشه با احتیاط)
زمان پردازش	تقریباً ۱۰ ماه (برای استان های غیر از کبک)	تقریباً ۱۲ ماه

گردآوری و آماده سازی مدارک

جمع آوری دقیق و کامل مدارک، از مهمترین مراحل این فرآیند است. نقص در مدارک می تواند باعث تأخیر طولانی یا حتی رد شدن درخواست شود.

• مدارک هویتی: گذرنامه معتبر برای هر دو طرف، شناسنامه، سند ازدواج رسمی (در صورت وجود ازدواج).
• مدارک اثبات رابطه واقعی: این بخش قلب پرونده شماست و باید به دقت آماده شود.
  • عکس های مشترک از مراسم ازدواج، سفرهای خانوادگی و دوستانه، جشن ها و لحظات مهم زندگی.
  • مکاتبات و ارتباطات (اسکرین شات پیام ها، ایمیل ها، سوابق تماس و تماس تصویری).
  • مدارک مالی مشترک (حساب بانکی مشترک، اسناد مالکیت مشترک، وصیت نامه های متقابل).
  • نامه های حمایتی از دوستان و خانواده (Affidavits) که رابطه شما را تأیید کنند.
  • بلیط های سفر مشترک، رزرو هتل، و سایر مدارکی که نشان دهنده فعالیت های مشترک باشد.
• مدارک مالی اسپانسر: نامه های بانکی، فیش حقوقی، گواهی اشتغال به کار، و Notice of Assessment (NOA) از سازمان امور مالیاتی کانادا برای اثبات توانایی حمایت مالی.
• مدارک تحصیلی و شغلی: هرچند اختیاری هستند، اما می توانند به تقویت پرونده و نشان دادن پتانسیل فرد اسپانسر شونده برای ادغام در جامعه کانادا کمک کنند.
• گواهی عدم سوء پیشینه: برای هر دو طرف از تمامی کشورهایی که به مدت ۶ ماه یا بیشتر از ۱۸ سالگی در آنجا زندگی کرده اند.
• ترجمه رسمی: تمامی مدارک فارسی باید توسط دارالترجمه رسمی به انگلیسی یا فرانسه ترجمه شوند.

تکمیل فرم های مهاجرتی

پر کردن فرم ها نیازمند دقت و حوصله فراوان است. اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات صحیح و با جزئیات کامل وارد شده اند. مهمترین فرم ها عبارتند از:

• IMM 1344 (Application to Sponsor, Sponsorship Agreement and Undertaking)
• IMM 5532 (Relationship Information and Sponsorship Evaluation)
• IMM 0008 (Generic Application Form for Canada)
• IMM 5406 (Additional Family Information)
• IMM 5669 (Schedule A – Background/Declaration)
• IMM 5476 (Use of a Representative) – در صورت استفاده از وکیل مهاجرت.

تمامی این فرم ها باید به دقت پر شده و توسط هر دو طرف (در صورت لزوم) امضا شوند. هرگونه اشتباه یا نقص می تواند منجر به بازگشت پرونده یا رد شدن آن شود.

پرداخت هزینه های درخواست

هزینه های مربوط به اسپانسرشیپ باید به صورت آنلاین از طریق وب سایت IRCC پرداخت شوند. پس از پرداخت، رسید الکترونیکی (e-receipt) را حتماً چاپ کرده و آن را در پرونده خود قرار دهید. هزینه ها معمولاً شامل هزینه اسپانسرشیپ، هزینه پردازش متقاضی اصلی، حق اقامت دائم (Right of Permanent Residence Fee) و هزینه بایومتریک می شود. در صورت درخواست همزمان Open Work Permit، هزینه جداگانه ای نیز برای آن باید پرداخت شود.

ارسال درخواست (آنلاین یا پستی)

اداره مهاجرت کانادا (IRCC) امکان ارسال درخواست به دو صورت آنلاین و پستی را فراهم کرده است:

• ارسال آنلاین: این روش از طریق Permanent Resident Portal انجام می شود. پس از ساخت اکانت، باید به سوالات اپلیکیشن پاسخ دهید، فرم های تکمیل شده را آپلود کنید و سپس تمامی مدارک جمع آوری شده را به صورت فایل PDF بارگذاری نمایید. این روش معمولاً سریع تر و کارآمدتر است.
• ارسال پستی: در این روش، تمامی فرم ها و مدارک باید چاپ و به صورت پستی به آدرس های مشخص شده توسط IRCC ارسال شوند. آدرس پستی برای درخواست های Inland و Outland متفاوت است.

انجام بایومتریک (انگشت نگاری) و معاینات پزشکی

پس از ارسال درخواست، نامه ای برای شما ایمیل می شود که شامل دستورالعمل های مربوط به بایومتریک (انگشت نگاری و عکس دیجیتال) و معاینات پزشکی است. بایومتریک باید در مراکز خدمات ویزای کانادا (VAC) در کشورهای همسایه ایران (مانند ترکیه یا امارات) انجام شود. معاینات پزشکی نیز باید توسط پزشکان مورد تأیید IRCC صورت گیرد. این مراحل بسیار حیاتی هستند و نقص در انجام آن ها می تواند پرونده را با مشکل مواجه کند. مدت زمان اعتبار بایومتریک معمولاً ۱۰ سال است و معاینات پزشکی نیز ۱۲ ماه اعتبار دارند.

بررسی پرونده توسط IRCC و تصمیم گیری

پس از ارسال تمامی مدارک و انجام مراحل بایومتریک و پزشکی، پرونده شما توسط افسران مهاجرت IRCC بررسی می شود. این مرحله شامل ارزیابی صحت مدارک، واقعی بودن رابطه و بررسی سوابق امنیتی و پزشکی است. در طول این مدت، ممکن است از شما مدارک تکمیلی درخواست شود یا برای مصاحبه فراخوانده شوید.

دریافت تاییدیه اقامت دائم (COPR) و پیکاپ ویزا

در صورت تایید پرونده، نامه ای با عنوان Confirmation of Permanent Residence (COPR) برای شما صادر می شود. در این مرحله، باید گذرنامه معتبر خود را به یکی از مراکز VAC ارسال کنید تا ویزای اقامت دائم در آن درج شود (پیکاپ ویزا). پس از دریافت ویزا، می توانید با برنامه ریزی قبلی وارد کانادا شوید و با ارائه COPR و پاسپورت خود در مرز ورودی، رسماً اقامت دائم کانادا را دریافت کنید.

هزینه های اسپانسرشیپ همسر و پارتنر کانادا

مهاجرت به کانادا از طریق اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، مانند هر فرآیند مهاجرتی دیگر، مستلزم پرداخت هزینه هایی است که شامل هزینه های دولتی و جانبی می شود. اطلاع دقیق از این هزینه ها به شما کمک می کند تا برنامه ریزی مالی مناسبی داشته باشید.

جدول تفکیکی هزینه های دولتی (به دلار کانادا)

هزینه های اصلی که باید به اداره مهاجرت کانادا (IRCC) پرداخت شوند، به شرح زیر است:

عنوان هزینه	مبلغ (دلار کانادا)
هزینه حمایت مالی (Sponsorship Fee)	۷۵
هزینه پردازش متقاضی اصلی (Principal Applicant Processing Fee)	۴۷۵
حق اقامت دائم (Right of Permanent Residence Fee)	۵۷۵
جمع کل هزینه های اصلی	۱۱۲۵
هزینه بایومتریک (انگشت نگاری) به ازای هر نفر	۸۵
هزینه بایومتریک به ازای خانواده (۲ نفر و بیشتر)	۱۷۰
در صورت درخواست Open Work Permit همزمان:
هزینه پردازش ورک پرمیت	۱۵۵
هزینه دارنده Open Work Permit	۱۰۰

این هزینه ها ممکن است با گذشت زمان و تصمیمات دولت کانادا تغییر کنند، لذا همواره توصیه می شود آخرین مبالغ را از وب سایت رسمی IRCC بررسی کنید.

هزینه های جانبی و متغیر

علاوه بر هزینه های دولتی، شما با هزینه های جانبی دیگری نیز مواجه خواهید شد که باید در بودجه بندی خود در نظر بگیرید:

• هزینه ترجمه رسمی مدارک: تمامی مدارک غیر انگلیسی یا فرانسوی باید توسط مترجم رسمی ترجمه شوند که هزینه ای متغیر بر اساس تعداد و نوع مدارک دارد.
• هزینه معاینات پزشکی: این معاینات باید توسط پزشکان مورد تأیید IRCC انجام شود و هزینه آن بسته به کشور، کلینیک و آزمایش های مورد نیاز متفاوت است (معمولاً بین ۱۵۰ تا ۱۸۰ دلار آمریکا یا بیشتر).
• هزینه گواهی عدم سوء پیشینه: برای دریافت این گواهی از کشورهای مختلف، باید هزینه های مربوطه را پرداخت کنید.
• هزینه مشاوره و خدمات وکالتی: در صورت استفاده از خدمات مشاورین یا وکلای مهاجرت، باید هزینه مربوط به این خدمات را نیز در نظر بگیرید. این هزینه می تواند بر اساس پیچیدگی پرونده و میزان خدمات ارائه شده، متغیر باشد.

مدت زمان پردازش پرونده اسپانسرشیپ همسر کانادا

یکی از دغدغه های اصلی متقاضیان مهاجرت، مدت زمان انتظار برای دریافت پاسخ از اداره مهاجرت است. زمان پردازش پرونده اسپانسرشیپ همسر کانادا می تواند بر اساس عوامل مختلفی متغیر باشد.

اداره مهاجرت کانادا (IRCC) به طور مرتب میانگین زمان پردازش پرونده ها را منتشر می کند. به طور کلی، پرونده های Inland Sponsorship (از داخل کانادا) برای استان هایی به جز کبک، ممکن است حدود ۱۰ ماه زمان ببرند، در حالی که پرونده های Outland Sponsorship (از خارج کانادا) معمولاً در حدود ۱۲ ماه پردازش می شوند. البته این ارقام صرفاً میانگین هستند و ممکن است پرونده شما سریع تر یا کندتر پیش برود.

عوامل مؤثر بر طولانی شدن یا کوتاه شدن زمان بررسی:

• کامل بودن مدارک: هرگونه نقص یا اشتباه در مدارک ارسالی، می تواند منجر به بازگشت پرونده یا درخواست مدارک تکمیلی شود که به طور چشمگیری زمان پردازش را افزایش می دهد.
• پیچیدگی پرونده: پرونده هایی که نیاز به بررسی های امنیتی بیشتر دارند، یا مواردی که واقعی بودن رابطه نیاز به اثبات بیشتری دارد (به خصوص در روابط Common-law و Conjugal)، ممکن است زمان بیشتری صرف کنند.
• حجم کاری اداره مهاجرت: تعداد درخواست های دریافتی در زمان اپلای شما می تواند بر سرعت پردازش تأثیر بگذارد.
• محل اقامت متقاضی: کشوری که متقاضی از آنجا اقدام می کند، ممکن است به دلیل تفاوت در رویه های اداری یا حجم کاری سفارتخانه ها، بر زمان پردازش تأثیر بگذارد.

برای پیگیری وضعیت پرونده خود، می توانید به صورت آنلاین از طریق Permanent Resident Portal یا ابزار Check your application status در وب سایت IRCC اقدام کنید. به روزرسانی های منظم در این پورتال ها انجام می شود و می توانید از آخرین وضعیت پرونده خود مطلع شوید.

نکات حیاتی و هشدارهای مهم

در مسیر مهاجرت از طریق ازدواج یا پارتنرشیپ به کانادا، توجه به برخی نکات حیاتی و هشدارهای مهم می تواند شما را از چالش ها و عواقب ناخواسته محافظت کند. این نکات بیشتر بر صداقت، شفافیت و آگاهی از قوانین تأکید دارند.

عواقب ازدواج صوری و اظهارات نادرست

یکی از جدی ترین اشتباهات در فرآیند مهاجرت، تلاش برای اخذ اقامت از طریق ازدواج صوری است. دولت کانادا با جدیت تمام با این موضوع برخورد می کند. ازدواج صوری به معنای ازدواج تنها با هدف مهاجرت و بدون قصد واقعی برای تشکیل زندگی مشترک است. این عمل در کانادا جرم محسوب می شود و عواقب بسیار سنگینی برای هر دو طرف دارد:

• برای اسپانسر (شهروند/مقیم دائم کانادا): ممکن است با اتهامات کیفری جدی از جمله حبس و جریمه های سنگین مواجه شود. این امر می تواند به سابقه کیفری او لطمه زده و اعتبار او را در جامعه کانادا خدشه دار کند.
• برای اسپانسر شونده (متقاضی): علاوه بر باطل شدن ویزا و رد شدن درخواست اقامت دائم، فرد ممکن است به مدت ۵ سال از ورود به کانادا ممنوع شود. این سابقه بد مهاجرتی برای همیشه در پرونده فرد باقی مانده و می تواند بر هرگونه درخواست مهاجرتی آتی به کانادا یا حتی سایر کشورها تأثیر منفی بگذارد.

تأکید می شود که صداقت و ارائه مدارک واقعی، تنها راه مطمئن و قانونی برای رسیدن به اهداف مهاجرتی است. هیچ وقت به خاطر سرعت بخشیدن به فرآیند، خود را درگیر چنین ریسک هایی نکنید.

مواردی که ممکن است شک افسر مهاجرت را برانگیزد

افسران مهاجرت در ارزیابی پرونده ها، به دنبال نشانه هایی هستند که واقعی بودن رابطه را زیر سوال ببرد. برخی از این موارد عبارتند از:

• اختلاف سنی بسیار زیاد: اگرچه قانونی برای اختلاف سنی وجود ندارد، اما اختلاف سنی غیرعادی زیاد می تواند باعث بررسی های دقیق تر شود.
• تفاوت های فرهنگی یا زبانی شدید: عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر به دلیل تفاوت های زبانی یا فرهنگی بسیار گسترده، ممکن است شک و تردید ایجاد کند. البته این موضوع به تنهایی عامل رد شدن نیست و با اثبات ارتباط و تعهد، قابل حل است.
• آشنایی بسیار کوتاه مدت: اگر مدت زمان آشنایی و رابطه پیش از ازدواج یا شروع زندگی مشترک بسیار کوتاه باشد، افسر ممکن است به واقعی بودن رابطه مشکوک شود.
• سابقه ازدواج های متعدد: وجود سوابق متعدد طلاق و ازدواج مجدد (به ویژه در مدت زمان کوتاه) می تواند نیاز به توضیحات بیشتری داشته باشد.
• عدم ارائه مدارک کافی و مستدل: عدم توانایی در ارائه مدارک کافی برای اثبات واقعی بودن رابطه، اصلی ترین دلیل برای برانگیختن شک افسر است.

مهریه و قوانین طلاق در کانادا

سیستم حقوقی کانادا در مورد ازدواج و طلاق تفاوت های اساسی با قوانین شرعی و عرفی ایران دارد. مهریه به شکلی که در ایران تعریف و اجرا می شود، در قوانین کانادا به رسمیت شناخته نمی شود. در صورت جدایی، قوانین کانادا بر مبنای تقسیم عادلانه اموال (Equalization of Net Family Property) و حمایت مالی (Spousal Support) از همسر سابق عمل می کند. این موضوعات بر اساس مدت زمان ازدواج، توانایی های مالی طرفین و سایر فاکتورهای مربوط به زندگی مشترک تعیین می شوند و ماهیت و اهداف متفاوتی با مهریه دارند. لذا، توصیه می شود پیش از ازدواج، با قوانین مربوط به حقوق خانواده در کانادا آشنا شوید.

امکان دریافت Open Work Permit (OWP) در حین انتظار

یکی از خبرهای خوب برای متقاضیان اسپانسرشیپ از داخل کانادا (Inland)، امکان درخواست برای Open Work Permit (OWP) یا همان اجازه کار باز است. این اجازه کار به فرد اسپانسر شونده اجازه می دهد تا در حین انتظار برای تصمیم گیری نهایی در مورد پرونده اقامت دائم خود، به صورت قانونی در کانادا کار کند. شرایط و مزایای OWP عبارتند از:

• شرایط:
  • متقاضی باید درخواست اسپانسرشیپ خود را به صورت Inland ارسال کرده باشد.
  • متقاضی باید یک وضعیت اقامتی معتبر (مانند ویزای توریستی، تحصیلی یا کاری) در کانادا داشته باشد یا واجد شرایط Maintained Status باشد.
  • اسپانسرکننده نیز باید از لحاظ قانونی واجد شرایط اسپانسرشیپ باشد.
• مزایا:
  • امکان شروع کار و کسب درآمد در کانادا.
  • به دست آوردن تجربه کاری کانادایی که می تواند در آینده برای پیدا کردن شغل دائمی و حتی دریافت شهروندی مفید باشد.
  • حفظ استقلال مالی و کاهش بار مالی بر روی اسپانسرکننده.

این گزینه می تواند به طور قابل توجهی به کاهش استرس و افزایش کیفیت زندگی متقاضی در طول دوره انتظار کمک کند.

سوالات متداول (FAQ)

چگونه می توان به تابعیت کانادا از طریق ازدواج دست یافت؟

از طریق ازدواج با یک شهروند یا مقیم دائم کانادا، ابتدا اقامت دائم این کشور را دریافت می کنید. پس از آن، برای دستیابی به تابعیت (شهروندی) کانادا، باید شرایط عمومی شهروندی از جمله مدت زمان مشخصی زندگی در کانادا (در حال حاضر حداقل سه سال حضور فیزیکی در پنج سال اخیر)، آشنایی با زبان انگلیسی یا فرانسه، و قبولی در آزمون شهروندی را احراز نمایید. ازدواج به تنهایی به معنای اعطای مستقیم تابعیت نیست، بلکه دروازه ای برای آغاز فرآیند اقامت دائم است.

آیا برای مهاجرت نامزد به کانادا، نیاز به مدرک زبان دارم؟

خیر، برای مهاجرت نامزد به کانادا از طریق اسپانسرشیپ و اخذ اقامت دائم، نیازی به ارائه مدرک رسمی زبان انگلیسی یا فرانسه ندارید. این یکی از مزایای مهم برنامه اسپانسرشیپ همسر و پارتنر است. با این حال، داشتن مهارت های زبانی می تواند به شما در زندگی روزمره، یافتن شغل و ادغام بهتر در جامعه کانادا کمک شایانی کند. همچنین، برای درخواست شهروندی در آینده، معمولاً نیاز به اثبات سطح مشخصی از مهارت زبان خواهید داشت.

میزان تمکن مالی مورد نیاز برای ویزای ازدواج کانادا چقدر است؟

برخلاف بسیاری از برنامه های مهاجرتی، برای ویزای ازدواج کانادا، اداره مهاجرت یک حداقل درآمد مشخص (مانند جدول LICO) را برای اسپانسر کننده (حامی) الزامی نکرده است. با این حال، اسپانسر باید توانایی خود را برای تأمین نیازهای اساسی فرد اسپانسر شونده (و هر فرزند وابسته) به مدت سه سال اثبات کند. این شامل نیازهایی مانند مسکن، غذا، پوشاک و سایر مایحتاج روزمره می شود. افسر مهاجرت با بررسی مدارک مالی اسپانسر (مانند فیش حقوقی، گواهی اشتغال، اظهارنامه مالیاتی و صورت حساب های بانکی) از این توانایی اطمینان حاصل می کند.

آیا ازدواج غیابی و از راه دور برای درخواست ویزای ازدواج کانادا قابل قبول است؟

خیر، دولت کانادا ازدواج هایی را که به صورت غیابی یا از راه دور انجام شده اند، برای اهداف مهاجرتی به رسمیت نمی شناسد. برای اینکه ازدواج شما معتبر تلقی شود، هر دو طرف باید در زمان برگزاری مراسم ازدواج به صورت فیزیکی حضور داشته باشند. این قانون برای اطمینان از واقعی بودن تعهد و رابطه زناشویی وضع شده است. حتی اگر ازدواجی در کشوری دیگر به صورت غیابی قانونی باشد، برای اهداف مهاجرت به کانادا مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

چند روش برای ارسال درخواست ویزای ازدواج کانادا وجود دارد؟

برای ارسال درخواست ویزای ازدواج کانادا و اسپانسرشیپ همسر/پارتنر، دو روش اصلی وجود دارد: آنلاین و پستی.

• روش آنلاین: این روش از طریق Permanent Resident Portal اداره مهاجرت کانادا انجام می شود. تمامی فرم ها و مدارک به صورت دیجیتال در این پورتال بارگذاری و سپس ارسال می شوند. این روش معمولاً کارآمدتر و سریع تر است.
• روش پستی: در این روش، تمامی مدارک و فرم ها باید به صورت فیزیکی پرینت گرفته شده و از طریق پست به یکی از مراکز پردازش پرونده اداره مهاجرت کانادا ارسال شوند. آدرس پستی برای درخواست های Inland (از داخل کانادا) و Outland (از خارج کانادا) متفاوت است.

آیا ازدواج تبعه ایرانی با کانادایی امکان پذیر است؟

بله، ازدواج یک تبعه ایرانی با یک شهروند یا مقیم دائم کانادا کاملاً امکان پذیر و قانونی است. این فرآیند می تواند به چند صورت انجام شود:

1. ازدواج در ایران: فرد کانادایی می تواند به ایران سفر کرده و طبق قوانین ایران، ازدواج رسمی را ثبت کند.
2. ازدواج در کانادا: تبعه ایرانی می تواند با ویزای توریستی کانادا یا سایر ویزاهای موقت وارد این کشور شده و سپس با شریک کانادایی خود ازدواج کند.
3. ازدواج در کشور ثالث: هر دو طرف می توانند به کشوری ثالث سفر کرده و در آنجا ازدواج خود را ثبت کنند، به شرطی که این ازدواج هم از نظر قوانین آن کشور و هم از نظر قوانین فدرال کانادا معتبر باشد.

پس از ازدواج رسمی، شریک کانادایی می تواند برای اسپانسرشیپ همسر کانادا اقدام کرده و مسیر اخذ اقامت دائم را برای تبعه ایرانی فراهم آورد.

اگر همسرم/پارتنرم در خارج از کانادا زندگی کند، آیا می توانم برای او درخواست Open Work Permit بدهم؟

اگر همسر یا پارتنر شما در خارج از کانادا زندگی می کند و درخواست اسپانسرشیپ به روش Outland ثبت شده است، او در ابتدا نمی تواند برای Open Work Permit درخواست دهد. اجازه کار باز معمولاً برای متقاضیانی در نظر گرفته می شود که درخواست اسپانسرشیپ آن ها به روش Inland بوده و در حال حاضر در کانادا حضور دارند. البته، همانطور که قبلاً اشاره شد، از ۷ ژوئن ۲۰۲۳، تغییراتی اعمال شده که به برخی از متقاضیان Outland که با ویزای اقامت موقت در کانادا حضور دارند نیز اجازه درخواست OWP را می دهد.

چه نوع مدارکی برای اثبات واقعی بودن رابطه کافی است؟

برای اثبات واقعی بودن رابطه، هرچه مدارک جامع تر و متنوع تر باشند، بهتر است. تنها یک سند ازدواج کافی نیست. مدارکی که نشان دهنده تعهد و زندگی مشترک هستند شامل:

• مدارک مالی مشترک: حساب های بانکی مشترک، کارت اعتباری مشترک، اجاره نامه یا سند مالکیت مشترک.
• مدارک زندگی مشترک: قبض های آب، برق، گاز و تلفن با آدرس مشترک، مدارک هویتی با آدرس مشترک، گواهی بیمه مشترک.
• مدارک اجتماعی و ارتباطی: عکس های مشترک با دوستان و خانواده، سوابق سفر مشترک، مکاتبات و پیام های عاشقانه، شهادت نامه از دوستان و خانواده.
• مدارک سایر: وصیت نامه های متقابل، مدارک مربوط به فرزندان مشترک، نامه های ارسالی به یکدیگر.

هدف این است که به افسر مهاجرت نشان دهید شما یک زندگی مشترک واقعی و پایدار دارید.

در صورت رد درخواست اسپانسرشیپ چه کاری باید انجام داد؟

اگر درخواست اسپانسرشیپ شما رد شد، ابتدا باید دلیل رد شدن را به دقت بررسی کنید. اداره مهاجرت کانادا (IRCC) معمولاً در نامه رد درخواست، دلایل مشخصی را ذکر می کند. پس از آگاهی از دلایل، می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. درخواست تجدید نظر (Appeal): در برخی موارد (به خصوص برای پرونده های Outland)، می توانید از دادگاه تجدید نظر مهاجرت (Immigration Appeal Division – IAD) درخواست تجدید نظر کنید. این فرآیند پیچیده است و نیازمند کمک حقوقی است.
2. ارسال درخواست جدید: در صورتی که دلایل رد شدن قابل رفع باشند (مثلاً نقص مدارک)، می توانید با برطرف کردن مشکلات، یک درخواست جدید و کامل تر ارسال کنید.
3. مشاوره با وکیل مهاجرت: در هر صورت، توصیه می شود در اسرع وقت با یک وکیل مهاجرت یا مشاور رسمی مهاجرت کانادا مشورت کنید. آن ها می توانند دلایل رد شدن را تحلیل کرده و بهترین راهکار را برای پرونده شما ارائه دهند.

رد شدن درخواست به معنای پایان راه نیست، بلکه فرصتی برای اصلاح و اقدام مجدد با آگاهی بیشتر است.

نتیجه گیری

مهاجرت به کانادا از طریق اسپانسرشیپ همسر و پارتنر، مسیری ارزشمند و پر امید برای اتحاد مجدد خانواده هاست. اگرچه مفهوم ویزای نامزدی به معنای رایج در کانادا وجود ندارد، اما گزینه های متعددی برای نامزدها و زوج ها فراهم است تا رویای زندگی مشترک در این کشور را به واقعیت تبدیل کنند. از ازدواج در کانادا با ویزای موقت گرفته تا اثبات روابط Common-law یا Conjugal، هر کدام نیازمند درک دقیق قوانین و ارائه مدارک مستدل هستند.

این فرآیند، با وجود تمام مزایای خود، پیچیدگی ها و نکات ظریفی دارد که کوچکترین اشتباه می تواند پیامدهای جدی به همراه داشته باشد. از اثبات واقعی بودن رابطه گرفته تا انتخاب مسیر مناسب (Inland یا Outland) و گردآوری صحیح مدارک، هر گام نیازمند دقت و آگاهی کامل است. برای اطمینان از اینکه پرونده شما به بهترین شکل ممکن و با بالاترین شانس موفقیت پیش می رود، توصیه می شود از همان ابتدا با کارشناسان مهاجرت ما مشورت کنید. آن ها با تخصص و تجربه ای که در این زمینه دارند، می توانند شما را در تمام مراحل این سفر راهنمایی کرده و اطمینان حاصل کنند که هیچ فرصتی از دست نمی رود و هیچ اشتباهی رخ نمی دهد. با همراهی متخصصان، می توانید با آسودگی خاطر بیشتری قدم در این مسیر بگذارید و رویای خود را به واقعیت تبدیل کنید.